Nicki Minaj maakt hobbelige terugkeer in Seattle ’s avonds laat
| dagblad suriname | Door: Redactie
Nicki Minaj, een artieste die samen met Drake opkwam als onderdeel van Lil Wayne’s Young Money Records, heeft veel primeurs behaald voor vrouwelijke rappers. Sinds het uitbrengen van haar debuut ‘Pink Friday’ in 2010, heeft Minaj geholpen de brug te effenen tussen de tijd dat labels en crews ruimte maakten voor één (en slechts één) vrouw in hun gelederen en de recente golf van dominante vrouwelijke sterren.
Met een sterk nieuw album “Pink Friday 2” dat de eerste hit-single voor een vrouwelijke solorapartiest in meer dan twintig jaar opleverde – het door Rick James gesampelde “Super Freaky Girl” – maakte
Na twaalf jaar te hebben gewacht op het zien van de zogenaamde Queen of Rap (een kroon die we zeker niet zullen uitdagen), wachtte Washington ‘Barbz’, zoals haar fanbase bekend staat, zondag iets langer toen Minaj om 22:15 uur het podium betrad een uur, ruim
Het leek allemaal vergeven tegen de tijd dat een statige Minaj boven aan haar podium met drie niveaus verscheen, als een Barbie in een vitrinekast, en onverschrokken ‘I’m the Best’ en het nieuwere ‘Barbie Dangerous’ uitschakelde als de beste, de menigte – op verzoek van Hare Majesteit in het roze gekleed – verloor het collectief.
Minaj hield haar loopy bars in de nieuwere “FTCU” strak aan de lijn en rukte haar cadensen strak voor effect over de ronddraaiende beat. Gedurende haar set waren er momenten van puur meesterschap. Minaj was fel en indrukwekkend en maakte gebruik van de losse cadensen van haar showstelende couplet op Kanye West’s ‘Monster’ – de klassieke posse-cut met Jay-Z en Rick Ross die haar komst naar de bredere rapwereld aankondigde. Het is nog steeds een van de meest typische rapverzen van de afgelopen vijftien jaar.
| dagblad suriname | Door: Redactie
