• maandag 13 May 2024
  • Het laatste nieuws uit Suriname

CORRUPTIE EN VERKWISTING AANGETOOND CLAD RAPPORT CARIFESTA XI: EEN SAMENVATTING

| | Door: Redactie

Lokaal

August 30, 2016

Het is inmiddels geen publiek geheim meer dat Carifesta XI een financieel debacle is geworden voor Suriname. Ook is het geen publiek geheim dat een select groepje zich door middel van dit evenement heeft verrijkt, terwijl mensen, die hun krachten hebben gegeven en/of diensten hebben verleend, tot nu toe niet betaald zijn. De Centrale Landsaccountantsdienst (CLAD) is in 2014, in opdracht van de toenmalig minister van Financiën (Andoyo Rusland), in dit kader een (bijzonder) onderzoek gestart. De West heeft met medewerking van Parbode de hand weten te leggen op het CLAD-rapport dat hieruit is voortgekomen.

In dit rapport is

onder meer opgenomen dat degene die verantwoordelijk is geweest (de administrateur) voor de financiële administratie van het Carifesta XI evenement, na enkele weken niet meer beschikbaar was voor het toelichten van de door hem gevoerde administratie. Daarnaast waren mensen, die verantwoordelijk waren voor specifieke activiteiten, niet allemaal beschikbaar voor het toelichten van de wijze waarop ze financieel uitvoering hebben gegeven aan hun activiteiten. Gedurende een financieel onderzoek is de toelichting van de verantwoordelijke persoon van belang om het onderzoek zo juist en efficiënt als mogelijk te laten verlopen. Indien de onderzoeker (in dit geval de CLAD) tegen zaken aanloopt die
voor hem onduidelijk zijn, is het de taak van de administrateur om deze toe te lichten. Doordat de administrateur en overige (financieel) verantwoordelijken beperkt beschikbaar waren voor het beantwoorden van vragen, is de CLAD beperkt in haar onderzoek.

De begroting van het Carifesta XI evenement was geraamd op SRD 23.568.000, waarvan uiteindelijk een bedrag van SRD 18.948.260 is goedgekeurd. De werkelijke kosten bedragen echter SRD 39.376.873. Dat is meer dan het dubbele van wat is goedgekeurd in de begroting. Het verschil tussen de goedgekeurde- en de daadwerkelijke kosten bedraagt SRD 20.428.613. Dat het budget onvoldoende is bewaakt door de hiervoor verantwoordelijke(n) en dat het budget daardoor in grote mate is overschreden, was al publiekelijk bekend. Gelukkig is dit ook als zodanig opgenomen in het rapport. Voorts maakt CLAD melding dat de regering zich, in het kader van Carifesta XI niet heeft gehouden aan het begrotingsbeginsel van het aanvragen van “voorafgaande toestemming”. Dit wil zeggen dat voor de kostenoverschrijding van ruim SRD 20,5 miljoen geen toestemming is gevraagd. De hiervoor verantwoordelijke personen hadden dus carte blanche. In de begroting was vervolgens uitgegaan van 1.500 participanten en 500 personen die zouden functioneren als “liaison officers en event workers”. In werkelijkheid was er sprake van maar liefst 2.539 participanten en 927 personen, die als “liaison officers en event workers” hebben gefunctioneerd.

Voor het leveren van diensten aan het Carifesta evenement heeft de leiding de vijf-offerten procedure niet toegepast. Daardoor was het niet mogelijk om de meest voordelige prijs, kwaliteit en leveringsvoorwaarden te bedingen van leveranciers. Als verklaring hiervoor gaf de ‘festival-directeur’ aan dat het evenement, vanwege zijn aard, niet altijd de ruimte bood om offertes op te vragen en dat er, vanwege tijdsdruk, snel moest worden gehandeld. Voor het organiseren van een event met zo een grote omvang, zou je verwachten dat hier een goede planning vooraf aan is gegaan en dat dus voldoende tijd beschikbaar gemaakt diende te worden voor het opvragen van offertes, deze te beoordelen en de meest voordelige te selecteren. Opdrachten voor het leveren van diensten lijken dus gewoon te zijn vergeven aan bepaalde mensen.

Voorts was er geen sprake van functiescheiding bij het doen van inkopen. De inkoper was niet alleen verantwoordelijk voor de bestelling, maar ook voor het in ontvangst nemen, beheren en verstrekken van (gebruiks)goederen. Functiescheiding is nodig om onder andere het frauderisico te mitigeren. In een ideale situatie heb je één persoon die een bestelling doet en een ander die het in ontvangst neemt, zodat (op basis van een bestelbon) kan worden vastgesteld of alle goederen, die zijn besteld, ook daadwerkelijk zijn geleverd. Indien hier maar één persoon voor verantwoordelijk is, bestaat de mogelijkheid dat minder goederen, dan initieel besteld, worden geleverd (bijvoorbeeld door middel van een akkoordje tussen de inkoper en de leverancier). Doordat de inkoper ook verantwoordelijk is voor het beheer en de verstrekking is er niemand die een eventuele fout zou kunnen constateren (en melden), maar wordt de leverancier wel voor de volledige bestelling betaald.

In het rapport wordt ook melding gemaakt dat het managementteam, met uitzondering van de heren S. Sidoel en R. Trustfull, een honorarium van SRD 15.000 per maand hebben genoten (SRD 10.000 aan vaste vergoeding en SRD 5.000 aan onkostenvergoeding), terwijl dit honorarium eerst was begroot op SRD 7.500 per maand.

In de voorgeschreven administratieve procedures was afgesproken dat de gelden, op basis van behoefte per maand of per kwartaal, schriftelijk moesten worden aangevraagd door de ‘festival-directeur’ aan het Directoraat Financiën. De CLAD heeft echter vastgesteld dat de gelden per cheque op dag-basis zijn gelicht. Deze cheques waren allen ondertekend door de ‘festival-directeur’ en de onderdirecteur Administratieve Diensten van het Directoraat Financiën. Op basis van de omschrijvingen van transacties in de financiële administratie, kon de CLAD niet vaststellen aan welke personen of instanties betalingen zijn verricht. Van de 124 uitgaande transacties boven SRD 10.000, zijn in 106 gevallen geen facturen aangetroffen. Daarnaast bestaan verschillen tussen de betalingen, die de CLAD wel kon aansluiten met een factuur, en het factuurbedrag. De betalingen waren of minder, of meer dan het factuurbedrag. De verschillen konden niet verklaard worden. Voor kastransacties met een totaalbedrag van ruim SRD 2,2 miljoen ontbreekt zelfs de omschrijving in de financiële administratie. Ook heeft de CLAD, op basis van facturen, vastgesteld dat diensten zijn geleverd door aanverwanten van commissieleden. Het verlenen van diensten aan aanverwanten brengt het risico met zich mee dat verbintenissen op niet zakelijke voorwaarden worden aangegaan. Verder zijn facturen aangetroffen in de vorm van een e-mail (zonder omschrijving, handtekening, logo of handelsnaam van de leverancier). In één geval heeft zelfs een e-mail als factuur gediend. Vervolgens zijn voor een drietal leveranciers, met elk meer dan SRD 1 miljoen aan nog te betalen bedragen, geen overeenkomsten aangetroffen. De verklaring dat hierbij sprake was van vaste afspraken kon niet door middel van een schriftelijk stuk onderbouwd worden.

August 30, 2016: De CLAD heeft ook een inventarisatie gemaakt van de duurzame gebruiksgoederen die, volgens de financiële administratie, aanwezig zouden moeten zijn. Hierbij zijn zowel positieve, als negatieve verschillen geconstateerd. De meest in het oog springende verschillen zijn twaalf airco’s, 40 laptops, 14 computermonitoren en 12 Black & Decker koffiezetapparaten die allemaal ontbreken. Aan de andere kant heeft de CLAD 305 TeleG simkaarten en 152 Nokia telefoons geïnventariseerd, terwijl deze helemaal niet zijn verwerkt in de financiële administratie.

Wat ontvangen gelden betreft (veelal verkregen door middel van sponsoring), staat in het rapport aangegeven dat een via de bank ontvangen bedrag van SRD 259.900 niet in de financiële administratie is opgenomen. Daardoor is minder dan daadwerkelijk ontvangen administratief verantwoord. Een mooie additionele opmerking hierbij is dat de CLAD heeft geconstateerd dat het eindsaldo van de bankrekening van Carifesta XI SRD 1.721 bedroeg. Op basis hiervan en de eerdergenoemde bedragen kan dus gesteld worden dat de bankrekening vrijwel volledig is uitgeput (lees: leeggehaald).

De CLAD heeft tijdens haar onderzoek vast kunnen stellen dat een nog te betalen bedrag van SRD 18.777.720 openstaat. Bij het uitbrengen van het rapport moest dus nog SRD 18,7 miljoen aan leveranciers betaald worden. Van deze SRD 18,7 miljoen kon SRD 11,3 miljoen onderbouwd worden door middel van facturen en/of originele overeenkomsten. Voor het resterende gedeelte, ad. SRD 7,4 miljoen, zijn offertes of e-mailberichten als facturen aangeboden. Daartussen zaten ook gevallen waarbij de CLAD een bedenking had bij de hoogte van de bedragen.

Tezamen met het evaluatierapport van het Project Naschoolse Opvang, welke heeft uitgewezen dat meer dan SRD 128 miljoen is verdampt en niet kan worden verantwoord, is dit het zoveelste bewijs van het verkwistende, tevens corrupte, beleid dat deze regering gevoerd heeft/aan het voeren is. Deze twee rapporten hebben nog meer gemeen, zoals dienstverleners die de organisatoren zelf betreffen of verwant zijn aan de organisatoren. De vraag is echter waarom geen vervolgstappen worden ondernomen, aangezien het bewijs op malversaties overduidelijk aanwezig is. Of wacht, het antwoord op die vraag weet u zelf ook wel. Dat weet de hele Surinaamse bevolking ondertussen


Abonneer op ons youtube kanaal.
Bedankt voor het kijken en abonneren.
'Suriname Nieuws Centrale'


| | Door: Redactie