De man die zijn eigen diabetespomp ontwierp
| volkskrankt.nl | Door: Rik Kuiper | Foto's Lars van den Brink
Toen hij ontdekte dat hij diabetes had, kreeg machinebouwer Robin Koops(52) te horen dat hij maar het best een rustig leven kon gaan leiden. In plaats daarvan ging hij een revolutionaire kunstmatige alvleesklier op de markt brengen.
Schnitzelpletters had hij ontworpen: machines om hompjes vlees tot schnitzels te persen. Worstontklippers die bij Stegeman de klipjes van de worst halen als die uit de droogkamer komt. En inkervers waarmee Albert Heijn een kruispatroon op biefstukken zet, precies zoals de slager dat doet. Maar dit? Dit idee was van een andere orde.
Robin Koops zat op een doodgewone avond in 2004 aan de keukentafel te werken aan
Zijn hersenen maalden. In zijn hoofd koppelde hij sensoren, pompjes en ampullen aan een computer. Hij schreef een paar zinnen op papier, bedacht een formule, schetste grafieken. Dit was interessant. Met zo’n apparaat moest hij – in theorie tenminste – zijn eigen ziekte in
Koops doorzocht de website van het Europese octrooibureau. Nee, zoiets bestond nog niet. Hij moest het zelf gaan bouwen. Koops ontdekte zijn ziekte een paar jaar eerder. Hij moest naar een worstfabriek in de Ardennen voor wat testjes met een machine die hij ooit geleverd had. Op de heenweg stond hij elk halfuur bij een tankstation te plassen. De terugweg was even erg.
Datzelfde weekend bezocht hij een verjaardag van een neefje in Deventer. Koops kon zijn ogen nauwelijks openhouden. Hij moest even op bed liggen.
‘Misschien heb je suikerziekte’, zei zijn schoonmoeder.
De volgende dag kreeg Koops bij de huisarts zijn eerste vingerprik. Bij gezonde mensen fluctueert de bloedsuikerspiegel tussen 4 en 8 millimol per liter. Maar bij Koops sloeg het apparaat, dat waarden tot 32 millimol per liter kon meten, op tilt.
Suikerziekte dus. Diabetes type 1, om precies te zijn. Zijn afweersysteem had cellen gesloopt waardoor zijn alvleesklier geen insuline meer aanmaakt. Nog geen 30 jaar oud was hij. En chronisch ziek. Zijn levensverwachting lag tien jaar lager dan gemiddeld.
Koops stapte in zijn auto en reed naar het ziekenhuis in Hengelo – iets wat hij later ‘onverantwoord’ zou noemen. Daar zou hij worden opgenomen, zodat artsen zijn suikerspiegel langzaam van 45 millimol per liter terug konden brengen naar een gezonde waarde. Ze zouden hem leren een vingerprik te doen en zichzelf te injecteren met insuline.
Op weg naar het ziekenhuis rolden de tranen over zijn wangen.
| volkskrankt.nl | Door: Rik Kuiper | Foto's Lars van den Brink
