Beroep onder de loep: Winkelmedewerkster
| dagblad suriname | Door: Redactie
“Mijn baan is geen droombaan, maar ik verdien”
“Werken in een winkel is één van de zwaarste dingen die je kan doen. Vele mensen zien het misschien als een makkelijk werk, maar ik beschouw het toch als een zware werk”, zegt Penita.
Ze werkt in een kledingzaak en haar taak is om spullen op hun plaats te zetten, klanten te helpen of assisteren en soms ook achter de kassa te zitten als het nodig is. “Het is vast wel een uitdaging als je in shiftverband moet werken en ook dagelijks moet staan. Maar, ik ben blij dat ik in de gelegenheid ben
“Op de werkvloer heb je ook verschillende soorten klanten die je dag maken, maar ook verpesten. Daarnaast is het ook een werk bij de kleedkamer. Je moet op heel wat dingen letten en ook bij het assisteren. Eventueel helpen een andere maat broek halen terwijl de klant in de kleedkamer is of bij de kleedkamer staat en enkele items vasthoudt. Want je mag ook niet met veel items de kleedkamer in. Bij de kassa
“Mijn baan is geen droombaan maar ik verdien. Het is in ieder geval geen baan of ervaring die mijn kinderen moeten opvolgen. Ik probeer daar nu een verschil in te maken, zodat zij het anders hebben. Maar dat duurt ook nog even. Tijdens het hele proces heb je ook geen tijd voor jezelf. Je hebt wel enkele ouders die de aandacht op zichzelf richten en de kinderen maar voor oma of opa laten of andere familieleden, maar ik kan dat niet. Aan het eind moet je wel tijd maken voor jezelf en dat is iets waaraan ik zeker werk”, benadrukt Penita.
“Rekenen op een man is als water naar zee dragen”
“Mijn inkomen is niet veel, maar ik probeer. Daarnaast ben ik ook bezig een andere baan te zoeken om mijn kinderen te ondersteunen. Rekenen op een man is als water naar zee dragen, de goede niet te na gesproken. Ik ben niet geboren in het land, maar wil een leven hier hebben en maken voor mij en mijn kinderen en dat is ook mogelijk. Je hebt veel mensen die ook op je neer kijken of anders over mij denken, omdat ik een ander volk ben of een volk ben met een andere achtergrond, maar ik geef het niet op. Ik hoop dat eenieder een ander behandelt hoe zij zelf behandeld willen worden en dat is het belangrijkste”, zegt Penita.
“Wij hebben het allemaal moeilijk, maar met een soort houding op iemand afkomen lost niets op. Ik hoop ook in de toekomst een verschil te maken voor mijn kinderen en adviseer veel kinderen om hun best te blijven doen. Je ouders hebben het nu moeilijker dan ooit en moeten heel veel offers brengen zodat jij en zijzelf het goed hebben of het kunnen overleven, dus ondersteun elkaar. Dit geldt ook voor de partners en aan alle hardwerkende vrouwen zeg ik: geef niet op, blijf je inzetten. Jij weet waarvoor je gaat en wat je voelt”, aldus Penita.
(Foto: ter illustratie)
TM
| dagblad suriname | Door: Redactie
