• woensdag 05 February 2025
  • Het laatste nieuws uit Suriname
HomeNet Binnen |

Wat als?

| starnieuws | Door: Redactie

Terwijl het land nog midden in de misère verkeert, velen zich dagelijks geen raad weten en het volk steeds verder verpaupert, maken politici zich naarstig op om het roer over te nemen. Zo langzamerhand nadert de dag ‘des oordeels’ en verlossing waar velen vol ongeduld op wachten, steeds dichterbij en mag dit volk eindelijk een streep trekken door de zwarte
bladzijde(n) van dit ‘boek van 200 dagen’. Hoewel menigeen het zal willen verdedigen, staat vast dat ook deze regering niet heeft gepresteerd zoals beloofd en absoluut niet ten faveure van de natie!Over pak weg een jaar heeft dit volk wederom de kans zich uit te spreken over het reilen en zeilen in dit land. De gang naar de stembus zal gemaakt worden om mandaat te geven aan mensen van wie wij hopen dat zij zich zullen inzetten voor land en volk en niet de zoveelste ‘belovers’ zijn die uiteindelijk het eigen belang laten prevaleren. Een indicatie van de mogelijke uitslag
is geen moeilijke oplossing volgens de stelling van Pythagoras, omdat cultuur ons leert dat dit volk erg voorspelbaar gedrag vertoont als het aankomt op de stemming. De geschiedenis ligt daar! Besluiten worden vaak genoeg genomen op basis van loyaliteit in plaats van rationaliteit ook al heeft dat ons meer dan veertig jaar niks goeds opgeleverd. Zolang deze cultuur niet doorbroken wordt, moeten wij geen verwachting hebben dat het ooit goed komt! Wie hetzelfde doet, zal immers hetzelfde resultaat krijgen.  

De expressie wat als wordt vaak gebruikt om te speculeren over iets dat nog moet gebeuren, veelal doelend op iets negatiefs. Naarmate de verkiezingstrein langzaam begint op te trekken, gaat deze wat als gedachte steeds sterker in mij borrelen. Wat als wij eindelijk echt doen wat goed is voor Suriname? Wat als wij? Wat als? Binnenkort zullen partijen campagne voeren en zullen we te maken hebben met mensen die nog steeds niet beseffen dat de kern van hun werk is, het bewerkstelligen van een klimaat waar iedereen het goed heeft en een menswaardig leven kan leiden. 

Helaas, ook deze keer is het volk gepakt en heeft het zoals alle andere keren, jammer genoeg de dure prijs betaald. Het lijkt sinds de onafhankelijkheid op een besmetting of gezwel waar we maar niet van af kunnen komen en toch zullen we het tij dringend moeten keren ter voorkoming van erger. Het gewijzigde kiesstelsel biedt ons de mogelijkheid te gaan voor verbetering van de kwaliteit van het hoogste college van staat, wat hopelijk zal leiden tot verbeterde besluitvorming en verbeterde levenskwaliteit van de burgers. Het kan aan mij liggen, maar het niveau in het hoogste college van Staat is nog nooit zo benedenmaats geweest. Het is vreselijk misselijkmakend wanneer mensen die een opdracht van het volk gehad hebben, ernstig falen omdat ze daarvoor de capaciteit ontberen en daardoor niet alleen zichzelf, maar ook het land vaker ter schande hebben gesteld.

Zo kan Suriname niet verder! Het gevoel dat ik krijg wanneer ik zit te mijmeren, is zoals Nedra het heeft bezongen in één van zijn liedjes: Sranan mi ati e brudu te mi luku yu! Dit liedje van ellende wordt reeds lang gezongen, het is tijd voor een andere melodie en andere genre. Wij beloven dit land al veel te lang beter. Nu meer dan ooit op een kruispunt, moeten wij goed nadenken wat wij Suriname en de Surinamers gunnen. Wat als we niet alleen (achteraf) blijven klagen, maar gewoon ermee afrekenen en een einde maken aan die lamlendigheid. Wat als wij afrekenen met zakkenvullers, nepotisme, corruptie en wat dies meer zij. Het is goed te reflecteren op de keuzes die wij gemaakt hebben in de afgelopen jaren. De beslissingen genomen kunnen niet teruggedraaid worden, maar wat we wel kunnen doen, is leren van onze ervaringen. Misschien is dit politieke utopie en waan, maar diep van binnen hoop ik dat we niet alleen van dat prachtig land horen in liederen enzovoorts, maar het daadwerkelijk kunnen beleven. Er is voldoende potentie, er zijn voldoende mogelijkheden! Ik droom van een florisant Suriname zoals Manoushka Breeveld dat bezingt in mi mooi switi kondre of op bijzondere wijze door wijlen Max Nijman is vertolkt in Sranan no spang en Ai Sranan. Wat als we Suriname eindelijk gunnen wat het verdient! Wat als?

Opo kondre man un opo! 

Nathalie Valpoort

| starnieuws | Door: Redactie

MEER