VAKBEWEGING IS MACHTELOOS TEGENOVER REGERING
| united news | Door: Redactie
Fotocompilatie: President Chan Santokhi, stakende arbeiders, en Robby Berenstein, voorzitter van de vakcentrale C-47. | Auteur: Armand Snijders.
Veel is er niet niet te merken van de acties die gevoerd worden door werknemers aangesloten bij vakcentrale C-47.
De bonden lijken tegenwoordig geen vuist meer te kunnen maken om de politieke leiders onder druk te zetten en zaken af te dwingen.
Het was afgelopen dagen niet echt rustiger op straat en de gewoonlijke bedrijvigheid ging ook normaal door. Alleen bij banken was de dienstverlening wat verstoord omdat medewerkers gehoor hadden gegeven aan de oproep van C-47 om thuis te blijven. Ook bij bepaalde
Voor veel ouders waren de gevolgen wel ingrijpend want doordat veel scholen gesloten waren of een aangepast rooster hadden, moesten zij oplossingen zoeken voor hun kroost dat voor de zoveelste keer – en ook in voorgaande jaren – geen les had. Veel leerkrachten zijn immers altijd bereid om actie te voeren. De verbrokkeling bij de onderwijsbonden leidde overigens tot veel verwarring, omdat vaak niet duidelijk was
De voornaamste inzet van C-47 voor de huidige acties is de terugdraaiing van de verhoging van de stroomtarieven. Die heeft Santokhi ondanks de negatieve adviezen van de Staatsraad en de Energie Autoriteit Suriname én de enorme weerstand vanuit de samenleving toch doorgedrukt. Dat trekt een hele zware wissel op nagenoeg iedereen, maar alleen C-47 kwam namens de arbeidende klasse echt in het geweer. Tot op heden dus zonder al te veel succes. De bonden lijken zich momenteel opnieuw in de luren te laten leggen door Santokhi. Die is in gesprek met ze gegaan en wil binnen een week tot een oplossing komen. Maar de ervaring heeft geleerd dat dit meestal tot niets leidt.
C-47en veel andere bonden zijn het tegenwoordig vaak met elkaar oneens en trekken nog maar zelden gezamenlijk op. Daardoor heeft de vakbeweging in zijn geheel heden ten dage weinig tot niets meer in de Surinaamse melk te brokkelen.
Bovendien vervaagt de scheidslijn tussen politiek en vakbeweging steeds meer, getuige vakbondslui die politiek actief zijn en politici die zitting hebben in het bestuur van een vakbond. Dat was vroeger – in mindere mate – ook wel zo, de in 2001 overleden Fred Derby die tevens voorzitter was van de Surinaamse Partij van de Arbeid (SPA) is daar het voornaamste voorbeeld van. Maar tegenwoordig kan je niet aan de indruk ontkomen dat politieke leiders er bewust voor kiezen vakbondsmensen een vooraanstaande rol binnen de politieke organisatie te geven en daardoor hun invloed kunnen aanwenden.
In ieder geval Desi Bouterse deed dat door de doorgewinterde vakbondsleider Ronald Hooghart in te palmen en daardoor het zwijgen oplegde. Santokhi wist dat kort voor de verkiezingen te doen met Reshma Mangre, voorzitter van de Bond van Leraren en de Alliantie voor Leerkrachten in Suriname, die zelden het regeringsbeleid aanvallen. Dat is een situatie die in een democratie als uiterst onwenselijk wordt bestempeld.
Het gevoel bestaat daardoor in de samenleving dat de bonden zijn verwoorden tot tandeloze praatclubjes die de huidige president kinderlijk eenvoudig om zijn vinger windt of voor de gek houdt, al dan niet met een bordje tjauwmin – om de woorden van Hendrik Jamaloodin van de Confederatie voor Organisaties van Landsdienaren (COL) te gebruiken. Het staatshoofd is een meester gebleken in het manipuleren van sommige bonden en is er in geslaagd grote verdeeldheid te zaaien. Hij plukt daar nu de vruchten van doordat de bonden niet samen optrekken.
Roy Bhikharie, voorzitter van de Progressief-Verheffende Partij (PVP), vindt dat de samenleving C-47 moet blijven ondersteunen. “Anders gaan we moeten blijven betalen voor nalatigheid, wanbetaling, verspilling, corruptie, diefstal en uitbuiting.” Bhikharie zegt dat de storende politieke binding van bepaalde vakbonden mede de oorzaak is van de tanende invloed en macht dan de vakbeweging.
“Maar op dit moment kunnen de stakende vakbonden de redding van Suriname betekenen. Als de overheid onder het mom van subsidie deze rotzooi wil blijven financieren, moet ze het zelf weten en niet verhalen op het volk. Dat is beestachtig en misdadig. Waarom worden corruptie en roof, zoals was beloofd, niet aangepakt en uitgebannen? Ben je niet medeplichtig als je deze verkiezingsbelofte niet nakomt? Dit geeft ook aan hoe slecht de situatie in het land wordt beleefd: uitzichtloosheid, wanhoop en verwarring.”
Hij vraagt zich af wie worden beschermd en waarvoor. “Macht en geldzucht? Dus om een handjevol personen te redden, moet het hele volk creperen. Hoe kun je dit goedpraten? Je laat onderzoekers erop los en wanneer de resultaten bekend zijn, negeer je ze. Na law man wroko. Als je land en volk in een slechtere situatie achterlaat, verdien je het niet om te blijven aanzitten!”, zegt hij geïrriteerd.
De PVP-voorman vindt dat de gezamenlijke bonden hun eisen veralgemeniseren. “Dus doortrekken naar alle vormen van corruptie en roof die voormalig minister Armand Achaibersing van Financiën en Planning destijds in zijn herstelprogramma had staan. Laten we hopen dat ze hun poot stijf houden en niet zwichten voor politieke kletspraatjes en geld. Het wrange is dat ook degenen die in het verleden schade hebben aangericht, vandaag de redding kunnen zijn. Zo werkt karma toch?”
UNITEDNEWS
GERELATEERD AAN: PRESIDENT BESPREEKT BRANDENDE ISSUES MET VAKBEWEGING
| united news | Door: Redactie
