TRUMP LANCEERDE GEHEIME CIA-INMENGINGSOPERATIE TEGEN CHINA

Afbeelding: Voormalig Amerikaans president en huidig Republikeins presidentskandidaat, Donald Trump

Twee jaar na zijn ambtsaanvaarding heeft president Donald Trump de Central Intelligence Agency gemachtigd om een clandestiene campagne op Chinese sociale media te starten met als doel de publieke opinie in China tegen zijn regering te keren, aldus voormalige Amerikaanse functionarissen met directe kennis van de zeer geheime operatie.

Drie voormalige functionarissen vertelden Reuters dat de CIA een klein team van agenten had opgezet die valse internetidentiteiten gebruikten om negatieve verhalen te verspreiden over de regering van Xi Jinping, terwijl ze belastende informatie lekten naar buitenlandse nieuwsuitzendingen.

De inspanning, die in 2019 begon,

is niet eerder gemeld. Gedurende het afgelopen decennium heeft China snel zijn wereldwijde aanwezigheid uitgebreid door militaire verdragen, handelsovereenkomsten en zakelijke partnerschappen met ontwikkelingslanden aan te gaan.

Het CIA-team promootte beschuldigingen dat leden van de heersende Communistische Partij illegaal verkregen geld in het buitenland verborgen hielden en bekritiseerde China’s Belt and Road Initiative als corrupt en verspillend, aldus de bronnen van Reuters. Hoewel de Amerikaanse functionarissen weigerden specifieke details van deze operaties te verstrekken, zeiden ze dat de belastende verhalen gebaseerd waren op feiten, hoewel ze heimelijk werden vrijgegeven door inlichtingenagenten onder valse dekmantel.

De inspanningen binnen China waren bedoeld om paranoia

te zaaien bij de topfunctionarissen daar, waardoor de regering gedwongen werd middelen te besteden aan het najagen van inbraken in het strak gecontroleerde internet van Peking, zeiden twee voormalige functionarissen.

“We wilden dat ze spoken najagen,” zei een van deze voormalige functionarissen. Chelsea Robinson, een woordvoerster van de CIA, weigerde commentaar te geven op het bestaan van het beïnvloedingsprogramma, de doelstellingen of de impact ervan.

Een woordvoerder van het Ministerie van Buitenlandse Zaken van China zei dat het nieuws over de CIA-initiatief laat zien dat de Amerikaanse regering de “publieke opinieruimte en mediaplatforms als wapens gebruikt om valse informatie te verspreiden en internationale publieke opinie te manipuleren.

” De CIA-operatie was een reactie op jaren van agressieve heimelijke inspanningen van China gericht op het vergroten van zijn wereldwijde invloed, zeiden de bronnen. Tijdens zijn presidentschap drong Trump aan op een hardere reactie op China dan zijn voorgangers. De campagne van de CIA markeerde een terugkeer naar methoden die de strijd van Washington met de voormalige Sovjet-Unie kenmerkten.

“De Koude Oorlog is terug,” zei Tim Weiner, auteur van een boek over de geschiedenis van politieke oorlogsvoering. Reuters kon niet vaststellen wat het effect was van de geheime operaties of dat de regering van president Joe Biden het CIA-programma heeft voortgezet. Kate Waters, een woordvoerster van de Nationale Veiligheidsraad van de regering-Biden, weigerde commentaar te geven op het bestaan van het programma of op de vraag of het nog actief is.

Twee inlichtingenhistorici vertelden Reuters dat wanneer het Witte Huis de CIA covert action-authority verleent, via een order die bekend staat als een presidentiële finding, deze vaak blijft bestaan over regeringen heen. Trump, nu de Republikeinse favoriet voor het presidentschap, heeft gesuggereerd dat hij een nog hardere aanpak tegen China zal volgen als hij in november herkozen wordt.

Woordvoerders van Trump en zijn voormalige nationale veiligheidsadviseurs, John Bolton en Robert O’Brien, die beiden het jaar dienden waarin de geheime actieorder werd ondertekend, weigerden commentaar te geven. De operatie tegen Beijing bracht aanzienlijke risico’s met zich mee om de spanningen met de Verenigde Staten te doen escaleren, gezien de macht van de Chinese economie en zijn vermogen om te reageren via handel, zei Paul Heer, een voormalig senior CIA-analist voor Oost-Azië die op de hoogte was van de presidentiële autorisatie van Reuters.

Bijvoorbeeld, nadat Australië in 2020 opriep tot een onderzoek binnen China naar de oorsprong van de COVID-19-pandemie, blokkeerde Peking miljarden dollars aan Australische handel via landbouwtarieven. De order van Trump uit 2019 volgde op jarenlange waarschuwingen van de Amerikaanse inlichtingengemeenschap en mediaverslagen over hoe China omkoping en bedreigingen gebruikte om steun te verkrijgen van ontwikkelingslanden in geopolitieke geschillen, terwijl het probeerde verdeeldheid te zaaien in de Verenigde Staten via frontgroepen. Het Ministerie van Buitenlandse Zaken van China zei dat Beijing een “principe van niet-inmenging in de interne aangelegenheden van andere landen volgt en zich niet bemoeit met de binnenlandse aangelegenheden van de Verenigde Staten.”

Een jaar eerder gaf Trump de CIA meer macht om offensieve cyberoperaties te lanceren tegen Amerika’s tegenstanders nadat talrijke Russische en Chinese cyberaanvallen waren uitgevoerd tegen Amerikaanse organisaties, meldde Yahoo News. Reuters kon het bestaan van de eerdere order niet onafhankelijk bevestigen.

Bronnen beschreven de in 2019 ontdekte autorisatie van Reuters als een ambitieuzere operatie. Het stelde de CIA in staat actie te ondernemen niet alleen in China, maar ook in landen over de hele wereld waar de Verenigde Staten en China strijden om invloed. Vier voormalige functionarissen zeiden dat de operatie zich richtte op de publieke opinie in Zuidoost-Azië, Afrika en de Zuidelijke Stille Oceaan.

“Het gevoel was dat China ons met stalen honkbalknuppels aanviel en wij terugvochten met houten,” zei een voormalig nationaal veiligheidsfunctionaris met directe kennis van de finding. Matt Pottinger, destijds een hoge functionaris van de Nationale Veiligheidsraad, stelde de autorisatie op, zeiden drie voormalige functionarissen. Het noemde het vermeende gebruik van kwaadaardige invloed door Peking, beschuldigingen van diefstal van intellectueel eigendom en militaire expansie als bedreigingen voor de nationale veiligheid van de VS, zei een van die voormalige functionarissen.

Pottinger vertelde Reuters dat hij geen commentaar zou geven op de “nauwkeurigheid of onnauwkeurigheid van beschuldigingen over Amerikaanse inlichtingenactiviteiten”, en voegde eraan toe dat “het onjuist zou zijn om aan te nemen dat ik kennis zou hebben gehad van specifieke Amerikaanse inlichtingenoperaties. ” Heimelijke berichtgeving stelt de Verenigde Staten in staat ideeën te implanteren in landen waar censuur zou kunnen voorkomen dat die informatie aan het licht komt, of in gebieden waar het publiek weinig geloof zou hechten aan verklaringen van de Amerikaanse regering, zei Loch Johnson, een politieke wetenschapper van de Universiteit van Georgia die dergelijke tactieken bestudeert.

Heimelijke propagandacampagnes waren gebruikelijk tijdens de Koude Oorlog, toen de CIA dagelijks 80 tot 90 artikelen verspreide in een poging de Sovjet-Unie te ondermijnen, zei Johnson. In de jaren 1950 bijvoorbeeld, creëerde de CIA een astrologisch tijdschrift in Oost-Duitsland om voorspellingen te publiceren over communistische leiders, volgens ge-de classificeerde documenten. De heimelijke propagandacampagne tegen Beijing kan zich tegen ons keren, zei Heer, de voormalige CIA-analist.

China zou bewijs van een CIA-beïnvloedingsprogramma kunnen gebruiken om zijn decennialange beschuldigingen van duistere westerse ondermijning te ondersteunen, waardoor Beijing kan “propageren” in een ontwikkelingswereld die al diep wantrouwig is tegenover Washington. De boodschap zou zijn: “‘Kijk naar de Verenigde Staten die zich mengen in de interne aangelegenheden van andere landen en de principes van vreedzaam samenleven verwerpen,'” zei Heer. “En er zijn plaatsen in de wereld waar dat een resonante boodschap zal zijn.”

Amerikaanse inmengingsoperaties brengen ook dissidenten, oppositiegroepen die kritisch zijn over China en onafhankelijke journalisten in gevaar, die vals kunnen worden afgeschilderd als CIA-middelen, zei Thomas Rid, een professor aan de Johns Hopkins Universiteit die een boek schreef over de geschiedenis van politieke oorlogsvoering.

REGIO