Suriname moet na 46 jaar Srefidensie nog steeds leren kruipen
Na jaren van ellende was de hoop op president Santokhi gevestigd, maar ook dat dreigt geheel te verdampen. Zou hij het tij wel kunnen keren, mits hij tot inkeer kan komen. En dat lijkt mij niet waarschijnlijk. De ellende die bijna een halve eeuw na de srefidensie werd gecreëerd is steenhard. Overal in het land staan weer borden voor huizen met de tekst: te koop, te huur of for sale. Hetzelfde straatbeeld verscheen ook rond de onafhankelijkheid van 25 november 1975.
De remmende kracht van de onderwereld
Tijdens mijn opleidingsjaren leerde ik, dat kolonielanden na hun onafhankelijkheid 30 jaar lang ploeteren om
In de zestiger jaren van de vorige eeuw werd het land gezien als een oord met “melk en honing”. Door waanzinnige nationalisten werd mama Sranan 46 jaar gelden overhaast staatkundig van Nederland
Kommer en kwel anno 2021
Dat de natie door de overhaaste onafhankelijkheid rond 1975 werd verscheurd is al triest genoeg. Bedroevender is het, dat men thans het gelag van verkeerd beleid van de voorgaande regeringen ook door de arme burgers laat betalen. MAMA SRANAN is feitelijk kreupel achtergelaten. Het grote kapitaal dat de toenmalige regeringen van Nederland aan Suriname op 25 november 1975 voor haar ontwikkeling schonk werd verbrast in ambitieuze projecten in de diepe jungle van Suriname. Ware het beter geweest als de bestaande kleine economieën in de woongebieden toen een boost kregen om tot grote agrarische ondernemingen te groeien. Dat zou het volk vandaag duurzaam zelfvoorzienend hebben gemaakt. Dan was de armoede er niet, hadden de bedrijven door eigen productie en export voldoende valuta gegenereerd voor de echte zelfstandigheid. Het hoeft geen betoog dat kommer en kwel onder het verarmde deel van de samenleving niet na 25 mei 2020 begon.
Een Surinaamse moeder met kinderen uit Paramaribo stuurde mij onlangs deze afbeelding met de volgende tekst erbij: Kijk naar ons kerstbrood voor dit jaar ; want Fernandes verkoopt een kerstbrood voor 80 en 125 SRD. Dat geld heb ik nodig voor olie en zout”. De afbeelding is hilarisch, echter niet minder waar. Het illustreert de toenemende kommer en kwel vooral onder de minder draagkrachtigen. Dit staat schril in contrast met het leven van een clubje gewetenloze burgers, die zich in de jaren hebben verrijkt. Dat vind ik treurig en afkeurenswaardig. Uiteraard moet niet worden vergeten, dat de covid-pandemie wereldwijd op het leven heeft ingeboet. Suriname had het wel beter kunnen hebben.
Op 25 november feestvieren of srefidensie herdenken
Op 11 november jl stelde ik op een aantal FB pagina’s de vraag: wordt het vieren of gedenken op 25 november 2021? Daarop plaatste ik deze historische foto van die dag. Van de lezers kreeg ik frappante reacties:
- Arnolda N: Er valt geen ká te vieren. Het Suriname volk crepeert langer dan 1 jaar onder Santokhi en Brunswijk.
- James J : Afschaffen die dag of veranderen in dag van armoede.
- Wilfred T: Ze wisten toen niet wat de nekslag zou zijn. Neem een voorbeeld aan Fr Guyana. Dus eerder bezinnen.
- Yuri L: Trieste dag in onze geschiedenis. Je ziet aan (toen) prinses Beatrix dat ze gemengde gevoelens had over deze 'onafhankelijkheid'.
- Ilva C: Feestje? Verdeel het feestgeld liever aan de minder bedeelden.
- Radjin B: Bezinnen, meer dan 45 jaren is het land kapot gemaakt door Surinamers zelf.
- Mijn aanvulling erbij: Lachmon kijkt triest voor zich uit.
Vlnr: Premier Henck Arron, (wie), prinses Beatrix, president J.H. Ferrier, VHP oppositieleider Jagernath Lachmon.
Wat mij in de reacties opviel, was dat niemand over het ‘wel-vieren’ van de Srefidensie schreef. En dat zegt toch veel over de hedendaagse Suriname en de leiders die ze tot nu toe voortbracht.
Epiloog
Op 25 november a. s. zal Suriname blijkbaar niet op de bigi pokoe, maar op haar blaren dansen. Want weinigen leven nog in de euforie van Srefidensie. Slechts het elite clubje dat zich in de loop der jaren op duistere wijze heeft weten te verrijken zal met plezier de dag ingaan. Het grootste deel zal vol kommer aan de penarie denken. De gouden eieren, die hen voor de Srefidensie was beloofd gaan hen nog voorbij. Als ik kijk naar dagelijkse online beelden over bv jonge moeders met zuigeling op straat dommelend roepen, dat ze thuis geen rijst meer hebben, dan verbaasd het me hoe anderen met beter leven egoïstisch van de vergaarde weelde blijven genieten.
Iets anders is, dat de helft van Suriname door de srefidensie zich elders in de wereld vertoefd en als diaspora SURI’S nog te weinig doet om het achtergelaten land de hand toe te steken. Evenwel het grootste deel daarvan wacht nog altijd op een sterke en eerlijke president, die meer voor het volk moet zijn dan voor de mensen uit de eerste kring. Evenwel! Na een jaar van de nieuwe regering blikte de president bij de recente algemene beschouwingen in DNA tevreden terug op zijn beleid. A kondri kang setti itti. Hij is dus ermee bezig.
door: Drs. S. Harinandan Singh ( oud voorzitter VHP- Sympathisanten Nederland
SurinameNieuwsCentrale.com publiceert vaak ingezonden stukken van schrijvers. De redactie is niet verantwoordelijk voor de inhoudelijke juistheid van een ingezonden brief. Plaatsing houdt niet in dat de redactie achter de inhoud van het bericht staat. Een brief wordt uitsluitend geplaatst als de bron bij ons bekend is. De naam van de afzender wordt onder het artikel geplaatst. NAW- en e-mailgegevens worden niet openbaar gemaakt.
Het e-mailadres van de opinieredactie van SurinameNieuwsCentrale.com:
SurinameNieuwsCentrale@gmail.com
