RELATIE MET DUBAI VOORAL GEBOUWD ROND LUCHTKASTELEN
| united news | Door: Redactie
Foto: President Santokhi en minister van Buitenlandse Zaken, Albert Ramdin. | Auteur: Armand Snijders.
De Surinaamse regering gelooft nog altijd dat het land een soort Dubai kan worden. Kosten noch moeite zijn door beleidmakers gespaard om in een goed blaadje te komen bij het emiraat, dat samen met zes andere schatrijke ministaatjes de Verenigde Arabische Emiraten (VAE) vormt. Maar behalve dat er wat luchtkastelen zijn gebouwd, heeft de gedroomde relatie weinig om het lijf.
Veel Surinaamse politici spiegelen zichzelf maar al te graag aan Dubai, de meest bekende van de emiraten. Dat gebeurt al sinds eind 2014, toen NDP-topper André Misiekaba het
Wat dat betreft was het bedje destijds al redelijk gespreid, want de vorige regering had al geregeld dat Suriname tegen een gereduceerd tarief van 900.000 dollar kon deelnemen aan de World Expo 2020 die vanwege de coronapandemie
Vooral zijn ontmoeting met de emir van Dubai, Sjeik Mohammed bin Rashid Al Maktoum, die tevens premier en vicepresident van de Verenigde Arabische Emiraten is, was volgens hem van groot belang voor “het intensiveren van de diplomatieke relatie”. Maar dat leverde uiteindelijk niets op.
Minister Albert Ramdin van Buitenlandse Zaken, International Business en Internationale Samenwerking (Bibis) deed ook een duit in het zakje om de Surinaamse samenleving ervan te overtuigen dat deze investering echt gerechtvaardigd was.
De regering zou volgens hem “vijf tot zes samenwerkingsovereenkomsten” tekenen met de Verenigde Arabische Emiraten. Er werd anderhalf jaar later wel een handtekening gezet onder een luchtvaartovereenkomst, waarvan iedereen in Suriname zich afvroeg welke voordelen ons land daarbij zou hebben. Ook een overeenkomst waardoor schepen vanuit die regio naar Suriname zullen varen, leek vrij zinloos. Ramdin gaf nooit een heldere uitleg over wat het nut daarvan was.
Alle ambitieuze ideeën van Surinaamse zijde die daarna zouden volgen, werden door de emirs aangehoord om vervolgens naar de prullenbak te worden doorverwezen. Zoals de belofte van Santokhi om grond beschikbaar te stellen voor het verbouwen van voedsel voor de emiraten. Ook verzekerde het staatshoofd op grote schaal drinkwater te kunnen exporteren. Dat was bij voorbaat een onhaalbare suggestie. Want Suriname heeft weliswaar water in overvloed, maar nog altijd is niet bedacht hoe dat op een rendabele manier kan worden geëxporteerd. Dus hoe Santokhi dat kon beloven, is voor iedereen een raadsel. In de emiraten kwam men er al snel achter dat die beloftes uit dat Amazonelandje helemaal niets waard zijn.
Dat is ook de reden waarom het niet lukt om een echte relatie met inhoud op te bouwen, waar beide partijen wat aan hebben. Dat geldt overigens niet alleen voor de VAE maar voor alle landen waar Suriname zaken mee wil doen. De gesprekspartners in den vreemde verwachten dat je als gesprekspartner een duidelijke ontwikkelingsvisie voor je land hebt.
Je moet heldere doelen in bepaalde sectoren hebben en gewenste projecten kunnen presenteren waar investeerders op kunnen toehappen. Maar alles wat emirs en andere hoogwaardigheidsbekleders al vier jaar steeds opnieuw aan moeten horen, is dat Suriname een enorme potentie heeft als toekomstig olieland en voor 93 procent bedekt is met bos. En oh ja: we zijn een van de drie klimaat-neutrale landen in de wereld.
Met dergelijk boodschappen verkoop je als regering je land niet en als je dan helemaal niets gerichts kunt zeggen over wat je nu precies wil, blijf je de standaardplaat afdraaien totdat deze tot op het bot versleten is en sta je aan het eind met lege handen. Niet omdat je als land niets te bieden hebt maar omdat je de kennis niet hebt vergaard om datgene dat je wilt op de juiste wijze aan je gesprekspartner over moet brengen.
Daardoor zijn Surinaamse missies naar het buitenland bij voorbaat nutteloos. Vermoedelijk stemmen – zoals in het geval van Dubai – de president en zijn Bibis-bewindsman niet duidelijk met elkaar af welke doelen ze hebben, wie precies wat gaat doen en welk verhaal ze gaan vertellen en wie wat gaat doen. Het is allemaal veel te vrijblijvend wat ze doen en dat komt in de internationale wereld erg onprofessioneel over. Daardoor kunnen de president en zijn ministers reizen wat ze willen. Vooralsnog worden daar alleen maar luchtkastelen mee gebouwd.
ANALYSE
GERELATEERD AAN: WORLD EXPO 2020 DUBAI HEEFT SURINAME ACHTERAF NIET OPGELEVERD WAT BELOOFD IS
| united news | Door: Redactie
