Reflectie op optreden Santokhi in Collegetour

Ik denk dat alle vragen die nu in de samenleving leven wel gesteld zijn. Complimenten aan de redactie ook voor het samenstellen.

Family and friends kwestie

Is duidelijk dat dit een groot pijnpunt is, wat snel geadresseerd moet worden. De stap was in mijn beleving al in het begin niet uit te leggen en blijft dooretteren. Daar liep de president ook in vast, klinkt leuk op papier dat zijn vrouw ook wil werken maar op deze manier is gewoon niet uit leggen. Een basisregel is dat je niet kwetsbaar moet maken voor kritiek en dit is een achilleshiel voor het vertrouwen. Ik

kreeg het idee dat hij nu inzicht heeft en wel iets wil doen (lees: beëindigen), maar kan niet zo zijn dat dat in afwachten verzandt.

Het kan ook niet zo zijn dat zolang de familie Brunswijk niet ook een stap terug doet, de familie Santokhi dat ook niet doet. Two wrongs don’t make a right. Het zou van grote verantwoordelijkheidszin getuigen als de betrokkenen hun functies opgeven: geef het goede voorbeeld. desnoods dan maar de First Lady alleen. Zij kan zich prima inzetten voor de samenleving zonder formele rol in regering of daaraan verbonden. Dat maakt het voor de president ook

makkelijker.  


Ten aanzien van benoemingen ministers had hij buiten VHP ook kunnen wijzen op de samenstelling van regering in haar geheel: de voltallige ministersploeg is in mijn ogen behoorlijk divers - en vergelijk die eens met de Nederlandse regering!

Diaspora


Prima antwoord: in tijden van crisis heeft hij goede voorbeeld gegeven. Exact wat nu verwacht wordt van de huidige generatie. Hij beloof geen gouden bergen, maar doet een moreel appel. Er is nu wel een groot verschil met toen: er is geen militair regime, geen avondklok, geen schendingen meer van mensenrechten. Met de nauwe banden met Nederland die nu weer ontstaan, komen er alleen maar kansen. Dat het maar veel (jonge) mensen mag inspireren. 

Etnische spanningen

Over de betogingen bij het Tropenmuseum is genoeg gezegd. Helaas legt het wel de huidige situatie bloot: te (veel) mensen hebben moeite met een niet AfroSurinaamse president en verliezen alle (geloof)waardigheid door evident racisme. wie inhoudelijk geen verhaal heeft verliest zich in laag. Ik vind het goed dat Santokhi nu juist hoop en vertrouwen uitspreekt in de samenleving.

Zodra het lukt om economische verbeteringen te brengen en af te rekenen met Family & friends zal dat (hopelijk) verstommen. Het is ook belangrijk dat de President zich inzet voor verbinding, First Lady kan dat ook. Start bv dialoog- en ontwikkelingsprojecten en richt je op de jongeren. Meer dan de helft van de Surinaamse bevolking is onder de 40 jaar, daar moet het de komende jaren gebeuren.

En misschien als de opvolger van Melissa een kabinetschef van een andere etniciteit? Misschien symboolpolitiek, maar in deze tijden telt dat.



Economie 


Vanaf 2022 zullen Surinamers meer voorspoed zien verwacht hij en ik ook. De sleutel lag en ligt in alle opzichten bij vruchtbare samenwerking tussen Nederland en Suriname (en de diaspora) en daar is deze week voorbeeldig aan gewerkt. Als Santokhi die belofte kan inlossen (hij had het over ‘enkele maanden’), dan is dat razendknap en weer een grote stap in het definitief afrekenen met het verleden.

Koloniaal verleden/Excuses slavernijverleden

Natuurlijk vindt Santokhi dat de  M-P deze hoort te maken, was duidelijk dat hij de ruimte laat om daar zelf mee te komen en hem dus niet voor de voeten te leggen. Je ziet anders de Telegraaf al met de kop: ’Surinaamse president komt excuses eisen’. Zo hoort dat ook, je geeft ruimte aan de ander om zelf te bewegen. Zie ook het vorige punt. Ik wel benieuwd of het al in 2022 gaat plaatsvinden, nu deze voor 2023 voorzien zijn (150 jaar beëindiging slavernij).
Verder wilde hij de relatie met Nederland reduceren tot het koloniaal verleden zoals zijn de veroordeelde voorganger dat graag deed, en ook ruimte om gemeenschappelijke toekomstige belangen de ruimte geven. 

De vraag van Lilian Goncalves werd niet voldoende beantwoord. Het is mij persoonlijk een behoorlijke doorn in het oog dat het koloniaal verleden van Suriname voor velen gereduceerd wordt tot het slavernijverleden en dat vervolgens met excuses (alleen) daarvoor alles is rechtgetrokken. Suriname is als wingewest gebouwd op exploitatie van mensen waarbij verschillende volkeren methodisch geïmporteerd werden en als economische object zijn verworven en verhandeld en een tweederangs burger werden. Toen het verdienmodel eindigde werden in grote haast de trossen losgehakt van het moederland en kon het schip Suriname afdrijven met een oprotpremie. 

Slavernijverleden is aldus een (zeer belangrijk) hoofdstuk, maar zeker niet onze hele geschiedenis. Excuses hiervoor zijn een belangrijk begin, niet het einde!  Zo dat moest ik even kwijt :))


Gratie voor Bouterse


De vraag van de heer Hoost is velen uit het hart gegrepen: geen gratie! Maar daar kon de president geen ja tegen zeggen, hoe graag hij het ook zou willen. Aan de ene kant hoort de politiek zijn mond te houden, gedurende de rechtsgang. Daar heeft hij nadrukkelijk op gewezen. Daarnaast komt gratie pas aan bod bij een definitieve veroordeling, Dan moet de president NA consultatie van de rechter zijn besluit nemen. Zou hij nu al iets zeggen, dan zou dat een teken van bevooroordeling zijn.

Wapens bij Bouterse

We weten hoe complex dit in het huidige Suriname is. Ik denk wel dat hier doordacht op geacteerd wordt en ik heb mijn vermoedens hoe (die spreek ik hier niet uit). Voorzichtig voorwaarts. Ik denk dat hoe langer het duurt des te meer de steun voor Bouterse afbrokkelt. Dat maakt het voor mij ook eerder reeel dat Bouterse een exit zoekt in Venezuela of Cuba. Wellicht krijgt hij toestemming voor medische behandeling 
Maar mogelijk komt er een uitreisverbod in het licht van de rechtsgang (niet waarschijnlijk) of het onderzoek in deze kwestie (waarschijnlijker). In dat geval verwacht ik (poging tot) een ‘Hoefdraadje’.



Disclaimer: er was duidelijk veel geknipt in de uitzending, wellicht heeft de president een aantal dienstbare opmerkingen gemaakt die de eindredactie niet hebben gedeeld.

Samengevat

Santokhi durft het gesprek aan met de bevolking en gaat geen kritiek of kritische vraag uit de weg. Dat hebben we de voorgaande periode wel anders gezien.
Ik zag een president die vastberaden, optimistisch en doordacht optrad, soms (iets te) voorzichtig, met een hartelijke glimlach die ook zijn persoonlijke ('menselijke') kant liet zien waar het kan.
 
Al met al een gedegen en overwegend goed optreden, van een president met een loodzware erfenis die verantwoordelijkheid neemt. Ik ben tevreden.