NASA houdt adem in voor 'seven minutes of terror’: ‘Alsof je een auto op Mars zet’
De manier waarop technici van de ruimtevaartorganisatie Nasa spreken over de landing van de Marsrover Perseverance zegt alles. ,,Het is alsof je een auto op Mars zet’’, aldus Matt Wallace, assistent-manager van het project. Vorig jaar, op 30 juli, werd de 1000 kilo zware robotjeep met een Atlas-draagraket gelanceerd en met een snelheid van zes keer de kogel uit een M16 naar Mars gebracht.
Op 18 februari, kort voor tien uur ’s avonds (Nederlandse tijd), hangt de Perseverance na een reis van bijna 500 miljoen kilometer boven zijn ruige landingsgebied op Mars, in de Jezero-krater nabij de evenaar. Daar aangekomen begonnen,
© EPA
Als de landing met succes is uitgevoerd, heeft de mensheid een van de moeilijkste huzarenstukjes in de geschiedenis van de internationale ruimtevaart verricht. Allereerst is er de precisie: het beoogde landingsgebied in de krater meet nog geen 7 kilometer in doorsnee. Vergelijk het met het gooien van een dartpijl vanuit het Witte Huis naar de bull’s eye van een
De capsule met de robotjeep dringt met een snelheid van bijna 20.000 kilometer per uur de atmosfeer binnen. De onderkant kan daardoor opwarmen tot 1300 graden Celsius maar wordt beschermd door een hitteschild. Precisietechnologie bepaalt wanneer de parachute open moet en het hitteschild wordt afgeworpen. Als dat gebeurt, is er vrij baan voor de radar die zicht geeft op het oppervlak. Kort voor de landing koppelt de bovenkant van de capsule, met daaraan de parachute, zich los van de Marsrover die aan een met raketmotoren uitgerust besturingsmechanisme hangt. Deze zogeheten ‘jetpack’ brengt de Perseverance tot vlak boven het oppervlak en laat de robotjeep aan nylonkoorden op Mars zakken.
Na de landing is de vluchtleiding niet onmiddellijk uit haar lijden verlost. Het kan minimaal vier uur tot mogelijk dagen duren voordat zij contact krijgt met de Perseverance en weet of die veilig op Mars staat. Pas dan zal blijken of de lander zijn enorme snelheid heeft kunnen afremmen. Zo niet, dan ondergaat de robotjeep het lot van andere Marslandingen – de helft ervan is mislukt, en is er acht jaar werk en 2,2 miljard euro verloren gegaan.
Nasa omschrijft de Perseverance als de ‘grootste, zwaarste en technisch meest uitgeruste zeswielige geoloog die ooit in de ruimte is gebracht’. Aan boord van het karretje - 3 meter lang en 2,7 meter breed - bevinden zich zeven wetenschappelijke instrumenten, 23 camera’s en een laser. Voor het eerst is een Marsrover ook uitgerust met microfoons voor geluidsopnames en een kleine helikopter van 1,8 kilo die in haar ‘buik’ zit. De robotjeep zal minstens twee jaar speuren naar vroeger microbiologisch leven, onderzoek verrichten naar het klimaat en de bodem van Mars, en nieuwe technologie uittesten voor (on)bemande missies naar Mars, waaronder de helikopter Ingenuity.
De stenen en het stof dat de lander verzamelt bij de krater en een uitgedroogde rivierdelta worden met een volgende missie in 2031 naar de Aarde gebracht. Dat gebeurt in samenwerking met de Europese ruimtevaartorganisatie ESA die ook de missie met de Perseverance ondersteunt. Twee Europese sondes die om Mars cirkelen, TGO en Mars Express, begeleiden de landing en zullen na ten minste vier uur beelden en informatie van de robotjeep naar de aarde sturen. Met de twee Europese kunstmanen zijn eerder het landingsterrein en de mogelijkheden van onderzoek grondig onderzocht. Ook dragen Europese wetenschappers bij aan de besturing van de robotjeep en de verwerking van informatie.
Met de landing van de Perseverance sluit Mars een druk weekje af. De afgelopen dagen bereikten twee andere missies al de Rode Planeet: de sondes Hope (van de Verenigde Arabische Emiraten) en Tianwen-1 (China). De Hope doet alleen waarnemingen vanuit een baan om de planeet, de Tianwen-1 onderneemt later dit jaar een landingspoging.
© AP Bekijk hieronder alle video’s van de Universiteit van Nederland:
