• vrijdag 22 November 2024
  • Het laatste nieuws uit Suriname

DEMOCRATIE VERSUS PARTIJDEMOCRATIE

| united news | Door: Redactie

Auteur: Richard B. Kalloe

De recente uitspraak van het Constitutioneel Hof over de exorbitante waarborgsom voor deelname aan de verkiezingen heeft het ware gezicht van veel zogenaamde democraten onthuld.

De gevestigde politiek, vertegenwoordigd door de partijen in De Nationale Assemblee (DNA), toont zich als antidemocratisch. Het is zelfs de vraag of deze partijen überhaupt begrijpen wat democratie werkelijk inhoudt. De reactie van Aziz Gajadien op de uitspraak van het Constitutioneel Hof heeft het ware, antidemocratische gezicht van de VHP duidelijk gemaakt. Ook voor de rijstboeren is inmiddels duidelijk waar de VHP voor staat.

Dit is dezelfde VHP die in 2002 binnen één dag

2000 arbeiders en hun gezinnen zonder inkomen achterliet. Dezelfde VHP die beweert geen geld te hebben voor de ondersteuning van de agrarische sector, in het bijzonder de rijstsector, maar wel miljoenen Amerikaanse dollars beschikbaar stelt voor de SLM. In Guyana gaat men heel anders om met de agrarische sector; daar genereert alleen al de rijstsector jaarlijks meer dan 550 miljoen Amerikaanse dollars.

Personendemocratie versus Partijdemocratie

Bij de invoering van het kiesrecht werd gekozen voor een partijdemocratie in plaats van een personendemocratie. De betrokken besluitvormers waren niet voldoende vooruitziend om het belang van een personendemocratie in te zien.

In een personendemocratie kan de kiezer

namelijk stemmen op individuele kandidaten naar eigen voorkeur, in plaats van op politieke partijen. Dit systeem biedt competente, populaire en gerespecteerde personen meer kans om verkozen te worden, zonder gebonden te zijn aan een politieke partij.

De wil van het volk komt in een personendemocratie duidelijker tot uiting, zonder dat deze door de bureaucratie van een partij wordt gefilterd of verdraaid. De huidige politieke elite zou in zo’n systeem geen kans maken om verkozen te worden. Partijdemocratie gijzelt de ware democratie en saboteert moedwillig de wil van de kiezer. Het resultaat is een soort karteldemocratie, waarin geen echte vrije keuze bestaat.

In een partijdemocratie fungeert de partij als het voertuig waarmee de democratie wordt uitgevoerd. Dit veronderstelt echter een goed functionerende partijdemocratie, wat in Suriname niet het geval is. Als we de statuten van alle politieke partijen zouden toetsen op naleving van de wettelijke vereisten, zou zeker 80% daarvan niet voldoen. In de praktijk is het de partijvoorzitter die bepaalt wie op de kieslijst wordt geplaatst, waarbij argumenten en criteria zoals deskundigheid en competentie niet relevant zijn.

Het enige dat telt, is loyaliteit aan de voorzitter. Daarom zitten we opgescheept met een regeringsteam dat niet weet wat regeren inhoudt. De gemeenschap heeft geen stem in wie zij als de beste en meest competente bestuurders beschouwt. Indien betere en meer competente bestuurders besluiten een nieuwe partij op te richten, stuiten zij op hindernissen zoals de goedkeuring van de partijstatuten door de president, een proces dat in de praktijk uiterst moeizaam verloopt.

Bovendien werd een exorbitante waarborgsom ingevoerd om kleine nieuwe partijen te weren, een praktijk die gelukkig door het Constitutioneel Hof is beëindigd. Vervolgens heeft men een nieuwe truc bedacht om de democratie verder te ondermijnen: het verbod op partijcombinaties, omdat men weet dat dit het einde van de oude politiek zou betekenen. Dus la lucha continua.

 INGEZONDEN

 

| united news | Door: Redactie