DE ROOF VAN ELDORADO – DEEL 2
| united news | Door: Redactie
Auteur: Richard B. Kalloe
De geschiedenis leert ons hoe de toekomst eruitziet wanneer een samenleving begrijpt hoe wij onze eindige rijkdommen aan hout, goud en vis verkwanselen.
Meer dan twintig jaar geleden schreef ik “De Roof van Eldorado,” gepubliceerd in De Ware Tijd. In dat artikel, en in daaropvolgende stukken, toonde ik aan hoe CAMBIOR met slechts 8 miljoen USD aan aandelenkapitaal bijna volledige zeggenschap wist te verkrijgen over Gross Rosebel. Deze goudconcessie was al sinds de jaren dertig van de vorige eeuw bekend om haar goudvoorkomens, evenals het Lawa-gebied.
De ellende voor Suriname begon toen politici, met een minimaal begrip van bedrijfsmanagement,
8 miljoen USD zou immers ook door mobilisatie van ons eigen bedrijfsleven opgebracht kunnen worden. Maar wanneer politici geen benul hebben van het vestigen van een bedrijf of het opbouwen en ontwikkelen van een industrie, krijg
Waar zijn de aandelen?
De delfstoffenovereenkomst tussen Golden Star, Grassalco en de Staat Suriname dateert van 7 april 1994. Behalve exploratie is er niet veel gebeurd. Met de verkoop van Golden Star aan CAMBIOR op 17 mei 2002 kwam de exploitatie echter op gang. Artikel 20.13 van de delfstoffenovereenkomst handelt onder meer over de oprichting van een goudinstituut. Dit cruciale instituut is echter nooit opgericht; de middelen voor de vestiging ervan werden overgemaakt naar Grassalco, waar de directeur zijn best deed om deze te laten verdwijnen. Later zal hier meer over worden onthuld.
Op 13 maart 2003 werd een nieuwe overeenkomst gesloten tussen Grassalco, CAMBIOR en de Staat Suriname. De werkmaatschappij, zoals gedefinieerd in de delfstoffenovereenkomst, werd formeel op 8 mei 2002 opgericht onder de naam Rosebel Gold Mines N.V. (hierna “Rosebel N.V.” genoemd), waarbij CAMBIOR en Golden Star het volledige aandelenkapitaal van Rosebel N.V. op 50-50 basis bezaten. Later zou CAMBIOR 100% van de aandelen van Rosebel N.V. in handen krijgen.
Volgens artikel 5.1 van de overeenkomst bezat CAMBIOR 1000 aandelen A en 6.671.000 aandelen B, wat 100% van het totaal uitgegeven en geplaatste aandelenkapitaal van Rosebel N.V. vertegenwoordigde. Bij de start van de commerciële productie zou CAMBIOR 50 aandelen A toewijzen en overdragen aan de Staat, overeenkomend met 5% van het totaal aantal uitgegeven en geplaatste aandelen A op dat moment. Tegelijkertijd zou CAMBIOR ervoor zorgen dat Rosebel N.V. 2.000.000 aandelen B aan de Staat zou uitgeven, toewijzen en leveren.
Artikel 5.3 stelt: “De private partijen zullen de noodzakelijke regelingen treffen om ervoor te zorgen dat de Staat bij de start van de commerciële productie de aandeelbewijzen ontvangt van de aandelen A en B van Rosebel N.V., zoals bepaald in artikel 5 lid 1 hierboven.”
Anand Biharie vraagt terecht waar de B-aandelen zijn gebleven. Twee miljoen B-aandelen in een van de rijkste goudmijnen verdampen immers niet zomaar. Het wordt nu ook duidelijk waarom het goudinstituut nooit is opgericht: men wilde geen pottenkijkers.
Het goudinstituut zou als primaire taak hebben gehad om toezicht te houden op de naleving van de goudovereenkomst, en die zouden de 2 miljoen B-aandelen niet over het hoofd hebben gezien. Zeker niet als deze aandelen over een periode van circa twintig jaar een waarde zouden vertegenwoordigen van tussen de vijf en tien miljard Amerikaanse dollars. De voorzitter van de NPS, ex-minister van Natuurlijke Hulpbronnen, weet niets van de B-aandelen. Nu begrijpt u waarom u arm bent.
Het verhaal gaat verder
Het IMF heeft aanbevolen dat de royalty op de goudwinning wordt verhoogd. Waarom verhoogt de huidige regering, aan wie het IMF dit advies heeft uitgebracht, de royalty dan niet? Alle andere adviezen van het IMF worden blindelings opgevolgd, maar uitgerekend het advies dat geld zou opleveren, wordt door de huidige regering genegeerd.
Is de oude politiek “penny wise, pound foolish,” of is ze gewoon uitermate corrupt? In elk geval lijkt incompetentie gekoppeld aan corruptie, wat wellicht verklaart waarom u arm bent. Het toppunt was echter de beslissing van president Venetiaan om niet in te gaan op het aanbod van de president van Guyana om gezamenlijk de olie voor de kust van de Corantijn te exploiteren.
Zo hebben wij meer dan één triljoen Amerikaanse dollars, dat is USD 1.000.000.000.000, opgegeven, door wat wellicht koppigheid of stamhoofdigheid van onze leiders is. En wat te denken van het feit dat mensen die managementposities hebben vervuld bij buitenlandse goudbedrijven, opnieuw door de huidige regering in topmanagementposities worden gefaciliteerd? Het is tijd voor een grondige evaluatie van de daden, vooral wandaden en misdaden, van onze politici.
Maar daarvoor zult u eerst een aantal hervormingen moeten doorvoeren in het staatsbestel. Doet u dat niet, dan ligt de weg naar Haïti wijd open.
INGEZONDEN
| united news | Door: Redactie
