De boedel-plantages en de 93% bosbedekking van Suriname
| starnieuws | Door: Redactie
De Para boedelplantages hebben altijd de totale gemeenschap gediend. Te Hanover is recentelijk honderden
Na beëindiging van de bauxietovereenkomst werden de plantages teruggegeven aan de rechtmatige eigenaren, zonder die te rehabiliteren of de eigenaren en nazaten te compenseren. Op verschillende plaatsen zijn tonnen levensgevaarlijke giftige stoffen begraven. Enorme diepe onbedwingbare, met vloeistof gevulde kraters, een veranderde en verstoorde waterhuishouding, en weggevaagde biodiversiteit zijn zichtbare getuigen van die periode.
Na de afschaffing van de slavernij in 1863 hebben de 'vrijgekomenen' nog 10 jaren dwangarbeid moeten verrichten voor de toenmalige heersers. In 1873 kregen ze de werkelijke vrijheid. Aangezien ze geen ander verblijf hadden, moesten ze de plantages KOPEN van de slavenmeesters. De nu vrije plantagebewoners kochten gezamenlijk de plantages waarbij in de boeken degenen geregistreerd werden die met de gelden bij de koloniale administrateur kwamen om de koop te finaliseren. De voormalige plantages werden gemeenschapsbezit oftewel privé boedel-gronden met een door de bewoners gekozen plantagebestuur. Internationaal wordt deze bestuursvorm gedefinieerd als 'Community Based Organisation’ of CBO.
In plaats van grootschalige ontbossing voor de productie van commerciële gewassen, passen de Afrikaans-Surinaamse gemeenschappen in Para en Coronie 'Agroforestry' toe door bomen te integreren in hun landbouwsystemen. Deze landbouwmethoden stimuleren de natuurlijke regeneratie van het bos, bevorderen duurzame benutting en bescherming van de biodiversiteit, en verbeteren de bodemkwaliteit en de waterhuishouding.
Het bos van de oude plantages heeft zich na de koloniale tijd hersteld in nieuwe regenwouden die een integraal onderdeel van Suriname’s enorme bosbedekking vormen en heden te dage een belangrijke rol spelen in het wereldwijd bestrijden van klimaatverandering. Ze fungeren als koolstofputten, die enorme hoeveelheden koolstofdioxide (CO2) uit de atmosfeer opnemen en opslaan, wat bijdraagt aan vermindering van broeikasgassen in de lucht en afkoeling van de aarde. De Afrikaans-Surinaamse gemeenschappen in de districten Para en Coronie hebben duidelijk bijgedragen aan het behoud van één van de meest belangrijke ecologische hulpbronnen in de strijd tegen klimaatverandering. In dit opzicht wordt Suriname gezien als een land dat zijn bossen niet alleen behoudt, maar ook actief bijdraagt aan het compenseren van de schadelijke effecten van klimaatverandering op mondiaal niveau.
De uitdaging voor Suriname in de toekomst is om zijn 93% bosbedekking te behouden en verder uit te breiden, ondanks de groeiende druk van landbouw, mijnbouw en infrastructuurontwikkeling. De Afrikaans-Surinaamse gemeenschappen van de boedelplantages spelen hierin een sleutelrol. Hun traditionele kennis en respect voor de natuurlijke hulpbronnen stellen hen in staat om duurzame praktijken voort te zetten die zowel de economie ondersteunen als de ecologische stabiliteit van het land bevorderen.
Dr. Haydi J. Berrenstein
KBF Milieu Goodwill Ambassadeur
UNESCO Earth Network Expert
Conservation Biologist, Chemist, Aquaculture & Mangrove Wetland Specialist
Oprichtster en Voorzitster van Stichting ter Bevordering van Onderzoek, Educatie en Awareness in Ecosystemen, Biodiversiteit en Aquacultuur
| starnieuws | Door: Redactie
