Terreurverdachte broers: ‘Dit was één grote beproeving’ – Parbode Sneak Peek

Het leven van de 33-jarige Nasser Idoe en de 37-jarige Raoul Abdoellakhan lijkt de afgelopen jaren op een wervelstorm. In juli 2017 werden de twee Surinaams-Nederlandse broers aangehouden op verdenking van terroristische activiteiten. Het is midden juni 2019 als Raoul en Nasser, door de rechter op vrije voeten gesteld, bij de islamitische slagerij van hun ouders tegenover Parbode hun verhaal doen. Niet wetende dat Raoul enkele dagen later door het Arrestatie Team zou worden opgepakt en het land zou worden uitgezet.

Door Coen van den Braber

 Raoul en Nasser groeien op in huize Abdoellakhan in Den Haag. De zaken lijken prima op orde te

(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
zijn: vader doet het goed, moeder werkt in de zorg, beide zonen presteren prima op school. Na het afronden van zijn kappersopleiding werkt Nasser in meerdere kapperszaken in Leiden. “Ik had het er echt naar mijn zin en had veel sociale contacten”, blikt Nasser terug op zijn tijd in Nederland. Zijn oudere broer Raoul studeerde voor sociaal juridisch medewerker op het mbo en behaalde later zijn propedeuse Communicatie.

Maar bij de vader van Raoul en Nasser begint het te kriebelen wanneer zijn vader, de opa van de jongens, die een slagerij runde in Paramaribo, zijn zoon vraagt deze over te nemen.

(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
Raoul, Nasser en hun vader vertrekken rond 2004 naar Paramaribo. De slagerij gaat als een tierelier, dus besluiten ook de moeder en zus van Raoul en Nasser over te komen.

Koran als medicijn

De twee broers beginnen zich langzaam maar zeker meer te interesseren in het islamitische geloof. Op het internet zoeken ze filmpjes op, beginnen ze te chatten met andere vrome moslims en lezen ze met steeds meer interesse de Koran. “Vooral op de momenten waarop ik tot bezinning wilde komen, pakte ik vanaf mijn 25ste de Koran erbij”, zegt Nasser. “Waar anderen van mijn leeftijd zich aan drank en drugs zouden vergrijpen, vond ik in de Koran het enige medicijn.” Het leven in Paramaribo gaat de broers goed af. Allebei trouwen ze op jonge leeftijd en zijn ze gelukkig.

Tot 23 juli 2017. Raoul wordt bij een supermarkt hardhandig opgepakt. “De parkeerplaats staat altijd vol, dus het was even zoeken naar mijn auto. Ik loop tussen de auto’s wanneer gemaskerde mannen met aanvalsgeweren en ander zwaar geschut naar mij en mijn vrouw (een dochter van DNA-lid Ronnie Brunswijk, red.) komen lopen. Ik stond te trillen op mijn benen, het leek wel een film”, getuigt Raoul over die bewuste dag.

‘Hoop bombarie’

Later die dag wordt ook Nasser met ‘een hoop bombarie’ opgepakt. Nasser woont inmiddels bij zijn tweede vrouw. “Vlak nadat de gemaskerde politiemannen mijn broer bij de supermarkt hadden opgepakt, kwamen ze het erf van mijn vrouw opgestormd”, vertelt Nasser. Met zijn ex-vrouw kreeg hij een zoontje. Hij had met haar de regeling getroffen hem een paar weekenden per maand te zien. “Toevallig was mijn zoontje de dag van de inval bij mij op bezoek. Ik was in shock, man”, zegt Nasser.

Het politieteam liet de broers de dag van de inval en de dagen die daarop volgden in het ongewisse. “Ik kreeg geen antwoord op de vraag waarom ik werd opgepakt”, zegt Nasser. Ook zijn broer kreeg niets te horen. “We moesten vijf dagen lang geboeid aan een stoel in een opvoedingscentrum van de politie zitten”, aldus Raoul. Die vijf dagen spookte er van alles in het hoofd van de broers. “Wat zou het kunnen zijn?” Tot er een belletje ging rinkelen: “Zal het iets met Riaz te maken hebben?”

Riaz N. was een jongen uit de buurt waarmee Raoul en Nasser goed bevriend waren. “Op een gegeven moment zei Riaz dat hij naar Nederland wilde gaan”, zegt Nasser, die hem vervolgens op zijn verzoek een lift naar Zanderij gaf. “Toen we hoorden dat hij niet in Nederland, maar in Turkije zat en daar in geldnood verkeerde, hebben we hem in maart 2017 wat financiële bijstand verleend om een ticket naar Suriname te kopen”, zegt Nasser. Maar wat Nasser en Raoul naar eigen zeggen niet wisten, is dat Riaz de Turkse grens overging om naar Syrië te gaan om zich daar bij terreurgroep Islamitische Staat (IS) aan te sluiten. “En daar is het gedonder allemaal begonnen”, zegt Nasser. “Dankzij onder meer onze goedbedoelde financiële hulp zijn we in de problemen gekomen.”

Aanklachten

En inderdaad. De vermoedens van de twee broers waarom ze vastzaten, bleken te kloppen. “Na die vijf dagen verhoor werd ons verteld waarom we aangehouden waren. We zouden onder meer een terroristische organisatie financieren en mensen ronselen voor de strijd in het Midden-Oosten.” Daarmee verwees de politie niet alleen naar het vertrek van Riaz. Ook andere dossiers kwamen al snel op tafel. Volgens de politie zouden de twee broers verantwoordelijk zijn geweest voor het vertrek van vier personen uit Suriname die zich bij IS hebben aangesloten. Raoul en Nasser zouden deze jihadisten hebben geronseld. In het politieverslag is te lezen dat uit duizenden chatgesprekken blijkt dat Raoul contact had met IS-sympathisanten. Raoul geeft toe toentertijd wel enige sympathie voor IS te hebben gehad, maar beweert nooit mensen voor die organisatie te hebben geronseld.

Ook zouden de twee broers in juli 2017 een aanslag in Paramaribo plannen. Een getuige heeft tegenover het Bureau Nationale Veiligheid verklaard dat Raoul uitlatingen deed over een aanslag bij de ambassade van Amerika in ons land. Maar volgens Raoul is het gesprek uit de context gehaald en is er nooit over een aanslag gesproken. “Hoe meer mensen je kent, hoe meer hoofdpijn”, reageert Nasser op het volgens hem verzonnen verhaal van de getuige. “Hier in Suriname moet je echt oppassen met wie je spreekt, je weet nooit met wie je te maken hebt.”

In het kader van het onderzoek werd de verblijfplaats van Raoul overhoop gehaald. Daar vond de politie een AK-4-geweer met vier dozen munitie. Raoul beweert dat hij een schiettraining wilde gaan volgen. “Dan zou ik me veiliger voelen”, zegt hij. Uit verder onderzoek bleek dat Raoul in besloten internetgroepen mensen opriep om geld voor extremist Mohammed B. in te zamelen. Mohammed B. zit in Nederland een levenslange gevangenisstraf uit voor de moord op de Nederlandse columnist en televisiepresentator Theo van Gogh in 2004. De Surinaamse justitie schaarde de oproep van Raoul onder de noemer ‘mogelijke financiële steun aan mensen die vastzitten op verdenking van terroristische activiteiten’. Toen de rechter Raoul hierover om opheldering vroeg, zei hij dat “hij zich om elke moslim bekommert die waar dan ook ter wereld vastzit.”

Het hele artikel is te lezen in het augustusnummer van Parbode.