• zondag 24 November 2024
  • Het laatste nieuws uit Suriname

Nieuw politieteam moet coke-stroom vanuit Suriname stoppen

| Telegraaf.nl | Door: JOHN VAN DEN HEUVEL

De niets verhullende foto’s van de liquidaties van de Nederlander Dennis Groenveld en zijn vriendin in Suriname - dinsdag op veel nieuwssites te zien - waren heftig. Het stel werd vanuit een rijdende auto onder vuur genomen en stierf vrijwel direct.

Het mannelijke slachtoffer had kort daarvoor nog een vrolijk filmpje van zichzelf online gezet. Even later lag hij badend in het bloed in de laadbak van zijn pick-uptruck. Direct doken geruchten op dat de afrekening te maken heeft met de strijd tussen ’s lands meest gezochte crimineel Ridouan Taghi en concurrerende drugsbendes uit het circuit van de mocromaffia.

Groenveld woonde langere

tijd in Nieuwegein en maakte daar deel uit van de scene, waarin zich nu al een paar jaar een hevige onderwereldoorlog afspeelt. Of Taghi werkelijk achter de moordaanslag in Suriname zit, is nog niet duidelijk. Het is bekend dat Taghi regelmatig in Suriname is. Een van zijn ’hitters’ in het land is Gerel Palm, die vanwege een tweevoudige moord in Nederland net als Taghi ook hoog op onze eigen nationale opsporingslijst staat. Palm wist in Suriname uit de gevangenis te ontsnappen met hulp van een lokale afdeling van motorclub No Surrender.

Drugsgeweld

Net als in Nederland hebben politie en justitie in Suriname

de grootste moeite het drugsgeweld te beteugelen. Opsporingsdiensten doen hun best maar staan machteloos tegenover kapitaalkrachtige misdaadorganisaties, die volop steun krijgen van machtige figuren uit de Surinaamse samenleving. Diepgewortelde corruptie, bureaucratische stroperigheid en een enorm gebrek aan geld, mensen en materieel maken het opsporen en vervolgen van drugscriminelen vrijwel onmogelijk.

In het zeer alarmerend Amerikaans rapport International Narcotics Control Strategy uit maart 2019 wordt in feite het faillissement van de Surinaamse drugsbestrijding beschreven. De voormalige Nederlandse kolonie is de belangrijkste hub voor cocaïnetransporten vanuit Colombia naar Nederland. De grote kopstukken wordt geen strobreed in de weg gelegd. Het uitgestrekte binnenland van Suriname is bij uitstek geschikt voor coke-laboratoria. Landingsstrips voor drugsvliegtuigen zijn amper te ontdekken. Om voor enige differentiatie in het vervoer te zorgen, zet de lokale drugsmaffia zelfs onderzeeërs in. Heel optimistische drugsbestrijders menen dat zo’n tien procent van de gesmokkelde coke door de politie wordt onderschept. Niemand weet of dat waar is, maar zelfs al is deze schatting juist, dan geeft dit alleen maar aan welke immense hoeveelheden cocaïne via Suriname naar Nederland worden verstuurd. De laatste jaren worden immers enorme partijen in beslag genomen. De miljoenenwinsten vloeien in de zakken van een select clubje hooggeplaatste Surinamers. Het kan niet anders dan dat invloedrijke politici en bestuurders een oogje dichtknijpen en in ruil daarvoor meedelen in de winst. Nederlandse politiediensten beschikken inmiddels over een indrukwekkende lijst namen van tegen de politiek en het leger aanschurkende zakenmensen, die tot over hun oren in de coke-handel zitten.

Suri-kartel

De situatie doet erg denken aan de periode eind jaren tachtig, toen Pablo Escobar vanuit buurland Colombia het Medellin-drugskartel leidde. De toenmalige legerleider Desi Bouterse had vijftien politieke tegenstanders uit de weg laten ruimen en werd internationaal geboycot. Om geld te generen zette hij het Suri-kartel op. De complete legertop, met Bouterse aan het hoofd, runde in samenwerking met de Colombianen een uiterst lucratieve drugslijn naar Nederland. De coke kwam in vliegtuigen, vrachtschepen, uitgeholde boomstammen, in diepgevroren vis en in partijen groenten naar ons land. Het duurde jaren voordat de Nederlandse regering in de gaten had dat de oud-kolonie Suriname een schurkenstaat was geworden.

Pas begin jaren negentig kreeg de jacht op Desi Bouterse echt gestalte. Ik reisde zelf veel naar Suriname om verslag te doen van zijn criminele handel en wandel. Een Surinaamse Nederlander onthulde in deze krant hoe Desi Bouterse en zijn zoon Dino wapens van het Surinaamse leger ruilden tegen cocaïne van de Colombiaanse guerrilla-groep FARC. Een grote groep rechercheurs startte het zogenoemde CoPa-onderzoek naar de drugsbende van Bouterse. De naspeuringen gaven een ontluisterend beeld van verwevenheid tussen drugsbendes, legerleiding en lokale politici en leidden uiteindelijk tot de strafvervolging van Desi Bouterse.

Na een proces van jaren werd Bouterse in Nederland veroordeeld tot elf jaar gevangenisstraf. Maar de gewiekste Bouterse wachtte het moment dat hij achter de tralies zou belanden natuurlijk niet af. Hij begon een politieke carrière, die eindigde op het pluche. Als president van Suriname geniet de oud-dictator onschendbaarheid. Hij zat zijn straf nooit uit. Toch is het gevaar voor hem niet geweken. Over een jaar gaat Suriname opnieuw naar de stembus. Er is Bouterse – inmiddels oud maar nog even sluw – veel aan gelegen president te blijven. In eigen land wacht hem ook een veroordeling vanwege de Decembermoorden. Wat doet Nederland intussen? Blijven we met de armen over elkaar toekijken hoe ons land vanuit Suriname wederom wordt overspoeld met cocaïne. Of wordt het tijd voor een nieuw CoPa-team, dat de strijd aanbindt tegen de leiders van het huidige Suri-kartel? Zo’n onderzoek kan weleens tot heel verrassende uitkomsten leiden.

Reacties of tips? Mail naar: jvdheuvel@telegraaf.nl

| Telegraaf.nl | Door: JOHN VAN DEN HEUVEL