Een Nederlandse minister die bij apartheid in de buurt komt, kan beter wegwezen
| trouw.nl | Door: Stevo Akkerman
COLUMN
Dichter des vaderlands Ester Naomi Perquin kwam met een intrigerende vraag nadat minister Stef Blok min of meer had betreurd hoe hij uit de hoek was gekomen. Perquin: “Als iemand zegt dat hij zijn woorden terugneemt, vraag ik me toch af waar ze vervolgens worden opgeborgen. Die woorden, bedoel ik. In welk laatje. Op welke plank. In welk broeierig donker. En of ik dan een keer mag komen kijken.”
Ik kan haar wel op weg helpen. Ze moet even kijken in het laatje Joost Eerdmans. Vlakbij de plank Martin Bosma, in het broeierige donker van Geert Wilders. Deze heren van Leefbaar Rotterdam en
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
PVV hebben zich met liefde ontfermd over de uitlatingen van Blok, en zullen die altijd blijven koesteren.
Kende Blok geen enkel multicultureel land met een ‘vreedzaam samenlevingsverband’, dan vond hij de rechtse ridders direct aan zijn zijde. Bosma begon over het gevaar van ‘omvolking’, Eerdmans kondigde aan dat er over drie jaar een minister zal zijn ‘die dit openlijk zegt én maatregelen neemt’, Wilders vroeg de regering die maatregelen nu al in te voeren: “Bent u bereid naar aanleiding van de uitspraken van Blok het beleid aan te passen, de wijken in Nederland van multiculturaliteit te ontdoen, uit de EU te
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
stappen en de grenzen te sluiten?”
Je vraagt je af hoe dat eruit zou zien: wijken ontdoen van multiculturaliteit. Ik neem aan dat sommige mensen dan weg moeten. Liefst vrijwillig natuurlijk. Bestuurlijk is dit nog best ingewikkeld; misschien heeft vicepremier Hugo de Jong (CDA), die onlangs zei wel met de PVV te willen samenwerken, wat suggesties.
'Te scherpe bewoordingen'
Overigens geloof ik niet dat Blok zijn woorden echt heeft teruggenomen. Aan de Kamer laat hij weten ‘te scherpe bewoordingen en ongelukkige illustraties’ te hebben gebruikt. Dat laat de strekking van zijn boodschap intact: het zit in de genen van de mens om tot één groep te willen behoren, multi-etnische of multiculturele samenlevingen kunnen daardoor onmogelijk vreedzaam zijn. Dit is de kern en die is verstrekkend.
De fysieke scheiding van bevolkingsgroepen is geen overwinning, maar een nederlaag, en er bestaat een berucht woord voor: apartheid
Dat er allerlei rottigheid in onze genen zit, heeft de wereldgeschiedenis afdoende aangetoond. Maar het is, getuige diezelfde geschiedenis, fataal dit oorzakelijk te koppelen aan de menselijke diversiteit. Kaïn vermoordde Abel, daar begon de ellende, maar dat was niet omdat Abel een Turkse bakker was, om Blok te parafraseren.
Het verhaal van de mensheid is een aaneenschakeling van conflicten en bloedbaden, niet zelden binnen etnische en culturele grenzen - het ligt er maar aan hoe nauw je die wilt trekken. In Noord-Ierland werd nog niet lang geleden gruwelijk gevochten tussen christenen onderling.
Het overwinnen van dergelijk onheil ligt in de erkenning van gedeelde menselijkheid; ook daartoe zijn onze genen in staat, ze bevatten niet alleen maar rottigheid. De fysieke scheiding van bevolkingsgroepen is geen overwinning, maar een nederlaag, en er bestaat een berucht woord voor: apartheid. Een Nederlandse minister die daarbij in de buurt komt, kan beter wegwezen.
| trouw.nl | Door: Stevo Akkerman
