Column: Een dag van bezinning voor de regering
| starnieuws | Door: Redactie
Vier jaar geleden was het een en al feest. Op die dag ging een grote droom van Chan in vervulling. Na commissaris van politie, minister van Justitie & Politie, voorzitter van de VHP werd hij president van de Republiek Suriname. Hij nam de fakkel over van Desi Bouterse die na tien jaar de sjerp aan
Ook voor Bigi Bravo was 16 juli een ongekend moment in zijn carrière. Zijn droom ging zelfs tweemaal in vervulling. Net als Bouta had Bigi Bravo een bevlekt verleden, maar ook voor hem werd het onmogelijke mogelijk. Eerst werd hij voorzitter van De Nationale Assemblee, want hij wilde liever één vogel in de hand dan tien in de lucht. Aangezien hij heeft leren vliegen, wilde hij hoger in de wolken en werd hij de tweede man van het land, vicepresident. Niemand heeft hem een duimbreed in de weg gelegd.
Chan & Bigi Bravo hadden een ruime meerderheid en hadden alle mogelijkheden om het land en het volk te verheffen. De economische situatie was niet fraai, maar daar moet je leiderschap tonen en het volk vanuit het diepe dal leiden naar grazige weiden. De verwachtingen waren hoog gespannen, mede door de vele beloften die tijdens de verkiezingsperiode waren gedaan. Er werd niet ervan uitgegaan dat over een gladde weg gereden zou worden, want de gaten in de weg spraken boekdelen.
In het boekwerk van vier jaar regering valt zeker te lezen dat er successen zijn bereikt. Het gaat weer goed met de macro-economie. De inflatie is op de terugweg. Er is voor een groot deel een herschikking van schulden. De sociale bijstand is verhoogd, maar er was ook veel mis met Friends & Family beleid. Gaandeweg de rit is de NPS uit de hobbelige trein gesprongen. De situatie in de coalitie is er niet beter op geworden. Bigi Bravo spuugt zijn gal overal waar hij maar een microfoon voor zijn neus geduwd krijgt. En sheriff heeft hem flink van repliek gediend. Maar ook binnen de VHP rollen professor/minister en vakbondsleider/Assembleelid over de grond.
De vreugde bij de meerderheid van de bevolking is in vier jaar tijd omgezet in zure wijn met een azijnsmaak. Het is medio juli maar de ambtenaren en met hen gelijkgestelden weten nog niet eens of zij de SRD 3.500 koopkrachtversterking gaan krijgen. Het is hen nooit gezegd dat omdat ze vakantiegeld gaan ontvangen, de koopkrachtversterking niet wordt uitbetaald deze maand. Ook de salarisverhoging is niet rond. Een belangrijk momentum is onbenut gelaten om weer een glimlach te brengen op de vele betrokken gezichten. Ondanks de geclaimde successen in het boek van Chan, kan het volk niet met lege glazen en lege magen een toost uitbrengen vier jaar regering.
Nita Ramcharan
| starnieuws | Door: Redactie
