Beslissing over de zeegrens tussen Suriname en Guyana
| snc.com | Door: Redactie
Op 17 september 2007 werd een uitspraak gedaan in het arbitrageproces tussen Guyana en Suriname over de afbakening van hun maritieme grens. Deze procedure was op 24 februari 2004 van start gegaan, op basis van de artikelen 286 en 287 van het VN-Verdrag inzake het recht van de zee uit 1982 (UNCLOS) en overeenkomstig Bijlage VII van dat Verdrag.
Het arbitragetribunaal bestond uit de volgende leden (van links naar rechts): Professor Ivan Shearer, Professor Thomas Franck, Zijne Excellentie de heer Dolliver Nelson (voorzitter), Dr. Kamal Hossain en Professor Hans Smit.
Paramaribo – Het
Waar ging het conflict over?
Het ging om de vraag waar precies de zeegrens tussen Suriname en Guyana ligt. Dit is belangrijk omdat in die gebieden olie en gas te vinden zijn.
Wat heeft het Tribunaal besloten?
Het Tribunaal heeft bepaald waar de grens loopt:
Vanaf
het punt waar de landgrens bij de zee eindigt tot aan de 12-mijlsgrens van de territoriale zee.Daarna tot aan de 200 mijl-grens van de economische zone en het continentaal plateau.
Wie heeft er gewonnen?
Geen van de twee landen kreeg volledig gelijk. Het Tribunaal koos op veel punten een eigen middenweg.
Guyana wilde een grenslijn die 34 graden naar het oosten loopt.
Suriname wilde 10 graden oost.
Uiteindelijk koos het Tribunaal voor 10 graden binnen de territoriale zee en een eerlijke middenlijn (equidistantielijn) verderop in zee.
Wat heeft Suriname gewonnen?
Volledige zeggenschap over de Corantijnrivier.
De grens in de zee dicht bij de kust loopt zoals Suriname dat wilde, langs de 10 graden lijn.
In het verre zeegebied heeft Suriname nu 49% van het gebied, en Guyana 51%, ondanks dat Guyana’s kust langer is.
Een groot gebied van ongeveer 12.000 km², dat eerst omstreden was, is nu officieel van Suriname.
Het Tribunaal vond dat Guyana fout zat door zonder overleg olieboringen te starten.
Suriname heeft goed gehandeld na het zogeheten CGX-incident en Guyana’s eis voor 34 miljoen dollar schadevergoeding is afgewezen.
Waar ligt de zeegrens precies?
De grens begint bij het punt waar de Corantijnrivier uitmondt in zee. Daarna loopt de grens 10 graden oost tot drie zeemijl uit de kust van Guyana, en verder in een rechte lijn naar de 12-mijlsgrens. Daarna volgt de grens een middenlijn, waarbij elk land het zeegebied krijgt dat dichter bij zijn kust ligt.
Heeft Guyana meer zeegebied gekregen?
Nee. Het Tribunaal verdeelde het hele zeegebied eerlijk: 51% voor Guyana, 49% voor Suriname.
Wat betekent dit voor Suriname?
Suriname vindt de beslissing eerlijk en gunstig. Het geeft het land zekerheid over welke gebieden het mag gebruiken voor bijvoorbeeld olie- en gasboringen.
Welke regels gebruikte het Tribunaal?
Het Tribunaal paste de regels van het Zeerechtverdrag van de Verenigde Naties (UNCLOS) toe. Dit verdrag zegt hoe zeegrenzen tussen landen vastgesteld moeten worden.
Waren er eerder vergelijkbare zaken?
Ja, bijvoorbeeld tussen Barbados en Trinidad & Tobago. Het Tribunaal volgde grotendeels de aanpak van die zaak.
Wat gebeurde er bij het CGX-incident?
In 2000 beval de Surinaamse marine een Guyanees boorplatform weg te gaan uit het omstreden gebied. Guyana wilde hiervoor 34 miljoen dollar schadevergoeding. Het Tribunaal wees deze eis af, maar vond wel dat beide landen beter hadden moeten overleggen.
Wat nu?
Beide landen moeten zich aan de uitspraak houden. De vastgestelde grens zorgt ervoor dat oliebedrijven nu weten in welk land ze toestemming moeten vragen voor boringen. Dit is goed voor de economie van beide landen.
Waarom is dit economisch belangrijk?
De onzekerheid over de grens hield investeerders tegen. Nu de grens duidelijk is, kunnen beide landen hun gebieden ontwikkelen en olie- en gasbedrijven aantrekken. Dit zorgt voor kansen en economische groei aan beide kanten.
| snc.com | Door: Redactie
