Van A-Z: 2025-2050; Van Afhankelijkheid naar Zelfvertrouwen
| starnieuws | Door: Redactie
Met het aantreden van een nieuwe regering komt blijkbaar ook een nieuwe belofte: verandering. Maar wie écht verandering wil, moet niet alleen kijken naar beleidsnota’s, leningen en buitenlandse partners. De eerste en
diepste hervorming die Suriname anno 2025 nodig heeft, is er één die zich niet laat begroten: een revolutie van mindset.Suriname is geen arm land; op alle fronten is het rijk en gezegend. Dat wij een 'ontwikkelingsland' genoemd worden is een mythe die zichzelf in stand houdt door oppervlakkige analyses en kortetermijnpolitiek. Wij beschikken over natuurlijke rijkdommen, vruchtbaar land, een jonge bevolking, toegang tot zee, en kennis- ook lokaal. Wat we missen is niet potentieel, maar durf. Niet middelen, maar mentaliteit.Decennialang heeft Suriname zich economisch en beleidsmatig afhankelijk gemaakt van het buitenland. Of het nu gaat om voedselimport, technische expertise of
buitenlandse investeringen- we zijn te vaak gaan handelen alsof ontwikkeling van buiten moet komen. Die afhankelijkheidsreflex is begrijpelijk, maar niet houdbaar. Zeker niet in een wereld waar geopolitieke belangen zwaarder wegen dan solidariteit.De nieuwe regering heeft nu de unieke kans om hiermee te breken met het verleden. Niet door zich af te sluiten van de wereld, maar door eigen kracht serieus te nemen. Wij moeten van afhankelijkheid naar zelfvertrouwen, door industrie als ruggengraat van soevereiniteit neer te zetten. Suriname hoeft geen 'wingewest' te blijven van zijn eigen rijkdom.Een duurzame industriële strategie is geen luxe; het is noodzaak. Niet de zoveelste planstudie, maar concrete projecten die werkgelegenheid scheppen, technologie borgen en lokale ketens versterken. We denken aan voedselverwerking, farmaceutische productie op basis van lokale flora; verwerking van mineralen tot halffabricaten, hernieuwbare energieopwekking-: mogelijkheden zijn er in overvloed.Maar industrie vraagt visie, langetermijnbeleid, en een betrouwbare overheid. Zonder rechtszekerheid, transparantie(..) en goed bestuur blijft elk investeringsklimaat drassig.Een oproep tot moed en consistentieDeze revolutie van mindset begint bij de top: bovenaan. Beleidsmakers moeten stoppen met denken in termijnen van 5 jaar en leren denken in generaties. Bestuur is geen verkiezingsbelofte, maar een morele opdracht. Investeer in onderwijs dat jongeren toerust tot makers in plaats van afhankelijke werkzoekenden. Zet in op publieke-private samenwerking waar lokale ondernemers mee kunnen groeien. En vooral: durf te kiezen voor moeilijke paden als die op termijn meer opleveren.Het is tijd dat wij Suriname gaan herdefiniëren- "niet als land dat hulp nodig heeft", maar als land dat kiest om zelf haar toekomst te bouwen.De nieuwe regering heeft de taak het roer drastisch om te gooien: of doorgaan met het oude denken en uitstelgedrag vertonen. Suriname heeft alles in huis om te slagen. Wat tot nu toe ontbreekt is niet infrastructuur of geld- het is zelfvertrouwen, leiderschap en volharding. Een revolutie van mindset is geen slogan. Het is een nieuwe beleidsrichting. Als die koers wordt ingezet, is de potentie van ons land geen droom meer, maar een plan van uitvoering.De nieuwe regering is dus aan zet, de uitdagingen zijn bekend: economische kwetsbaarheid, jeugdwerkloosheid, voedselonzekerheid, en een begroting die te vaak afhankelijk is van externe hulpbronnen. Maar in plaats van te blijven dweilen met de kraan open, vraagt deze tijd om een fundamentele beleidsomslag. De nieuwe regering heeft nu de historische kans om die mentale afhankelijkheid te doorbreken, en te kiezen voor een koers waarin eigen kracht, industriële ontwikkeling en voedselsoevereiniteit centraal staan. Grondstoffen zijn geen eindstationWe hebben hout(soorten)- goud-bauxiet, olie (en gas), vruchtbare landbouwgrond, medicinale planten, zoetwater-en zonne-energie. Maar al te vaak eindigt ons economisch model bij de export van ruwe grondstoffen. Dat is winst op korte termijn, maar structurele armoede op lange termijn.Waarom hebben wij bijvoorbeeld alleen op kleinschalig niveau ruwe cacaobonen, terwijl we chocolade van wereldklasse kunnen maken. Waarom verschepen we massaal boomstammen naar het buitenland, maar importeren we vervolgens dure meubelen? Waarom produceren we rijst, peper, ananas, cassave en kokos, maar zien we de verwerking en verpakking vooral gebeuren in het buitenland? Wij moeten anno 2025-2050 gaan denken in eindproducten en bouwen aan toegevoegde waarde.Van overleven naar opbouwenAls de nieuwe regering durft te kiezen voor structurele opbouw in plaats van tijdelijke oplossingen, dan luidt zij een nieuw tijdperk in: dat van een Suriname dat zichzelf voedt, zichzelf ontwikkelt en zichzelf vertegenwoordigt op de wereldmarkt. De slogan "we hebben alles in huis" wordt dan geen cliché, maar een gedegen beleidsfundament.Want deze revolutie vraagt geen wapens, geen demonstraties, maar visie, consistentie en politieke moed. Het begint in de hoofden van onze leiders-en krijgt vorm in wetten, investeringen en daden. Hervorming door Vernieuwing van Denken. Colvin Overdiep
| starnieuws | Door: Redactie
