Suggesties voor verdere implementatie van MOP 2022 -2026

Het MOP 2022 -2026 kreeg de slogan “Omdenken, Verbinden, Doen “. Een slogan is een korte en krachtige zin die de kern van een boodschap of beleid aangeeft. Na het lezen van de samenvatting van het Meerjaren Ontwikkelingsplan MOP 2022-2026 stond ik stil bij de eerdergenoemde slogan van het plan. Echter rees bij mij de vraag hoe de regering de gestelde doelen wil bereiken. Het MOP geeft daarover onvoldoende concrete stappen en strategieën ten aanzien van fasering in aan aanpak. Hierbij worden enkele suggesties aangedragen. Overigens heeft de VES geconstateerd dat de helft van de prioriteiten van de Urgentiefase  van

het Regeerakkoord nog steeds niet gehaald is. Tot op heden heeft de regering niet kunnen aangeven wanneer ze haar beloftes wel zal nakomen.

Inspiratie MOP door de huidige tijdgeest

Frappant is de constatering, dat het plan naar de verre toekomst 2050 kijkt. Er wordt gesteld dat dan een rechtvaardige samenleving volgt, waarin exclusiviteit, vrijheid en gelijkwaardigheid als beoogde beleidsdoelen zichtbaar worden. Vooral het begrip exclusiviteit viel mij op. In mijn definitie wil exclusiviteit zeggen dat iedereen bij betrokken wordt bij beleidsvorming en –uitvoering. Het tegendeel blijkt het geval te zijn. Critici worden genegeerd en compleet buitengesloten en bijna alles vindt in het

geheim plaats (die transparantie is er niet).

Wordt het huidige beleid en de bestuurlijke arrogantie voortgezet, dan vrees ik dat tegen het eind van dit MOP (in 2050), de doelen nog steeds overeind gebleven zullen zijn vanwege het feit dat er weinig concreet waarneembaar zal zijn. Zie bijvoorbeeld het almaar groter wordende Hindoestaanfobie (zoals besproken door columnist Iwan Brave in DWT, d.d. 17-09-2021); de steeds groter wordende etnische haat die gecreëerd wordt door vooraanstaande figuren. De interne spanningen binnen de coalitie evenals binnen de afzonderlijke coalitiepartijen, maken het er niet beter op. Elke stap van de regering wordt door de etnische bril bekeken, zonder dat het parlement iets doet. Ook eventueel goede zaken, worden vanwege etnische jaloezie bekritiseerd.

Naar mijn eigen beoordelingsvermogen staat de Republiek Suriname anno 2022  aan de vooravond van een grootscheepse ramp, die zonder goed leiderschap zich niet gemakkelijk laat keren. Inderdaad, zonder ombuiging van beleid, doen en denken zal de het Surinaamse volk alleen maar bergafwaarts gaan. Aan de andere kant staat het land voor exploitatie van haar offshore olie- en gasvoorraden, die mede de huidige tijdsgeest van bestuurlijke nonchalantie beheersen. Feitelijk wordt die gedomineerd door toenemende etnische spanningen, haat en teleurstelling jegens ‘een slim gekozen regeringscombinatie, interne spanningen binnen de coalitie evenals van de afzonderlijke coalitiepartijen.  Dat alles heeft een immense invloed op het sociaaleconomisch bestel en de samenleving. 

Waarschuwing van planschrijvers

Terecht waarschuwden de planschrijvers, dat wanneer de ontwikkeling in deze tijdgeest niet goed wordt geleid, het plan veel minder positieve effecten teweeg zal brengen dan initieel gedacht. Dat kan volgens hen leiden tot meer inkomensongelijkheid, wegvallen van andere economische sectoren, corruptie, etc. Wat zegt deze opmerking van de planmakers voor de huidige beleidsmakers? Het antwoord is simpel: dat is feitelijke implementatie van de slogan ‘Omdenken, Verbinden, Doen’; dus “werkelijk doen”.

Inmiddels wordt al tegemoet gekomen aan de eerste noden van de meeste armen in de samenleving. Maar die krijgen vis en geen hengel om zelf te kunnen vissen. Dit is alles behalve “OMDENKEN”. Vooral dit soort burgers moeten worden gestimuleerd tot zelfvoorzienendheid door te leren het zelf zoveel mogelijk te DOEN. Hierbij hebben microbedrijven een grote rol bij te spelen. Die moeten de incentives daartoe krijgen, waardoor er een spinn-off effect ontstaat. De waarschuwing van de planontwerpers mag de regering dus niet negeren.

Falend leiderschap en gebrekkig beoordelingsvermogen

Ongetwijfeld is het staatshoofd gelukt de internationale betrekkingen met veel bevriende landen weer te herstellen. Eveneens werd vrij vroeg prioriteit verleend aan het equiperen van de rechtelijke macht, zodat verdachten van corruptieschandalen thans worden gevonnist. Dat zijn zichtbare indicatoren ter beoordeling van de huidige tijdgeest. Er gebeurt dus wel wat. Echter, kijkend naar de dagelijkse berichten in de media rijst de vraag of er bij het landsbestuur sprake is van falend leiderschap en gebrekkig beoordelingsvermogen. Neem bijvoorbeeld de gevallen waarbij de rechterlijke macht geschoffeerd wordt en van vooringenomenheid wordt beticht door vooraanstaande figuren.

Hedendaagse pessimisme 

In hoeverre leidt het huidige leiderschap tot het waarmaken van de beoogde doelen? Of zal dat pas in 2050 zichtbaar worden? 
Ik baseer mijn betoog niet op interpretaties, maar op waarnemingen van feiten. Enkele feiten noem ik als voorbeelden. 

• slimstemmers lopen van hun eigen politieke partijen naar de andere toe;
• toenemend gebrek aan vertrouwen in wat de regering doet of nalaat is zichtbaar; 
• Surinaams paviljoen als interessante expo Dubai levert nog geen investeerder op;
• regering-Santokhi-Brunswijk haalt telkens aan dat er buitenlandse investeerders nodig zijn, maar (aspirant) investeerders klagen openlijk over belemmeringen bij hun inzet.
• er is geklaag over procedures en schimmigheid bij overheidsbesluit en communicatie; 
• binnenlandse ondernemers zeggen te staan voor ongunstige exportmogelijkheden;
• journalisten hekelen inrichting van regeringspersconferenties, etc.

Suggesties voor de implementatie

Ik wil hierbij acht suggesties aandragen, die de implementatie van de slogan zeker dienen:.

1. Het syndroom van accomoderen van vrienden, familieleden en partijloyalisten aanpakken.
2. Het ingezette herstelplan meer te focussen op productief en minder op consumptief gedrag.
3. Beleid waarbij dubbele salariëring voor fungerende en gepensioneerden verboden is.
4. Verminderen van presidentiele commissies tot het aantal ministeries. 
5. President zal een deskundig team van overheidsvoorlichters moeten aanstellen. 
6. Gezien de huidige geest van de tijd, een regering van Nationale eenheid formeren. 
7. Het kiesstelsel en mogelijk ook de grondwet van 1987 compleet reviseren.
8. Zoveel mogelijk jonge en deskundige functionarissen met ambities van tijgers kiezen.

Indien tenminste één van deze suggesties bewaarheid wordt, zal ik zo blij zijn als een kind.

Drs. S. Harinandan Singh ( veranderkundige psycholoog)    Email: singhs@hetnet. nl