NATURALISATIEPROBLEMATIEK: BUREAUCRATIE EN BEVOLKINGSPOLITIEK VEREISEN OPLOSSING
| united news | Door: Redactie
Auteur: Wilfred Leeuwin
De bureaucratie voor het toekennen (naturaliseren) van de Surinaamse nationaliteit aan buitenlanders en anderzijds het gemist van een bevolkingspolitiek begint een ingewikkeld vraagstuk te worden. Dit bleek donderdag tijdens de behandeling van aanvragen voor de Surinaamse Nationaliteitt door 220 Buitenlanders. Het probleem word enerzijds een tegenstelling van het niet hebben van een beleid met duidelijke voorwaarden en anderzijds een sociaal tot humaan vraagstuk over de duur van aanvragen met daarbij de maatschapelijke positie van aanvragers die zelf naar Suriname zijn gekomen en hier een bestaan hebben opgebouwd.
Het probleem zal zich met of zonder beleId nog enige tijd voordoen,
“We kunnen hier niet mee doorgaan en zullen een inhaalslag moeten maken om de mensen te naturaliseren en dan snel werken aan bevolkingspolitiek en inburgeringsplicht”, zegt
Ramdin presenteerde van de aanvragers indrukwekkende gegevens die het vraagstuk en de noodzaak van een bevolkingsbeleid onderstreepten. Van de 220 die nu in de wettekst voorkomen, gaat het om 121 vrouwen en 99 mannen. Met hun krijgen indirect ook 63 minderjarige kinderen de Surinaamse nationaliteit. De cijfers en informatie die voortkomen uit het onderzoek van Ramdin, waren aanleiding voor indringende vragen van de leden over wat Suriname eigenlijk wil met haar bevolkingssamenstelling en bevolkingspolitiek.
Ramdien legt uit dat naturalisatie en bevolkingspolitiek twee aparte zaken zijn, maar geeft toe dat onder de huidige situatie die twee samen een vraagstuk worden waarvoor beleid nodig is. In het ene geval gaat het om mensen, buitenlanders die uit eigen beweging naar Suriname zijn gekomen, hier een bestaan hebben opgebouwd en volgens Ramdien en ook Rabin Parmessar van de NDP, recht hebben op. om in anmerking te komen voor de Surinaamse nationaliteit. Hun minderjarige kinderen krijgen hebben indirect ook dat recht. Anderzijds gaat het bij de bevolkingspolitiek om een beleid waar Suriname zelf bepaald wie, uit welk land, waarvoor in welke sectoren, welke kaders en andere relevante overwegingen naar Suriname gehaald of toegelaten moeten worden.
De meeste aanvragers (145) komen uit buurland Guyana, op de tweede plaats zijn het 42 Haitianen, 10 Cubanen, 5 personen uit de Dominicaanse republiek, 5 uit India en 3 Columbianen. De rest is verdeeld over andere landen. Het is voor de parlementarers zeer opmerkelijk dat op de lijst er geen enkele aanvragers zijn uit China en slechts 1 Braziliaan. “we zien de mensen om ons heen op straat, maar er zijn van hun geen aanvragers voor de Surinaamse nationaliteit”, merkte Melvin Bouva (NDP) op. volgens hem moet daar een redelijke aannemelijke verklaring voor komen.
Het vraagstuk wordt er niet beter op wanneer gekeken wordt naar het ontwikkelingsniveau van de aanvragers. Nadat Parmessar en Ramdin het recht van de naar Suriname zelf gekomen buitenlanders die hier een bestaan hebben opgebouwd hebben benadrukt, werd de toon over het ontwikkelingsniveau van de aanvragers iets milder . Maar het blijft een Zorgpunt. Van de groep van 220 aanvragers kunnen slechts 17 gerekend worden tot hoger kader. Het percentage van 70 procent lager kader is voor het parlement zorgelijk. Maar ook het aantal personen boven de leeftijd van 50 jaar. hoewel zij een bestaan hebben opgebouwd, hard hebben gewerkt en in aanmerking komen voor het Surinaams burgerschap zal op deze manier doorgaan en mensen blijven naturaliseren andere problemen met zich meebrengen, zoals de druk op het sociaalbeleid, met uitkeringen zoals kinderbijslag, koopkracht versterking en andere voorzieningen. De vraag om balans en beleid tussen naturalisatie en bevolkingspolitiek wordt indringender en zal als er niets van komt uiteindelijk verworden tot een groot waterhoofd.
Ramdin meent dat bij naturalisatie het belangrijk is dat er nu eindelijk een inburgeringsplicht in het leven wordt geroepen. “Dat zal ons helpen om mensen zelf verder te helpen op de maatschapelijke ladder. Ze moeten voldoen aan voorwaarden die beantwoorden aan de hedendaagse ontwikkelingen. Maar voor nu kunnen we de mensen hun rechten niet ontzeggen. Ik heb de regering dan ook opgeroepen om de achterstand zo snel als mogelijk in te lopen en te gaan werken aan onze bevolkingspoilitiek en alle andere zaken die daarmee komen bijkijken”, zegt Randien.
Tot ergernis van parlementariers van de oppositie was de regering niet, zoals de afspraak luid, met tenminste vier bewindslieden aanwezig bij dit belangrijk vraagstuk, maar met slechts twee. Ebu Jones (NDP) die de leiding van de vergadering hierop attendeerde zei dat op deze manier er niet vergaderd kon worden. Fungerend voorzitter Dew Sharman was genoodzaakt de vergadering te verdagen.
UNITEDNEWS
| united news | Door: Redactie
