• zondag 27 October 2024
  • Het laatste nieuws uit Suriname

Het district Nickerie (1923)

| snc.com | Door: Carl Haarnack

Posted by Carl Haarnack in 20th century books, Dutch books, Parbode≈ Comments Offon Het district Nickerie (1923) - 22-08-2011

Het district Nickerie.  Geographische aantekeningen en geschiedkundig overzicht. Met kaarten. Door A.A. Heckers, hoofd eener openbare school te Paramaribo. Stoomdrukkerij H. van Ommeren. Paramaribo, 1923.

Ik begin mijzelf misschien te herhalen maar ik kan het niet genoeg benadrukken: vooroorlogse boeken die in Paramaribo gedrukt zijn per definitie zeldzaam. Dit boekje kwam ik  in de afgelopen dertig jaar slechts twee keer tegen. Adolf Albert van Heckers (Paramaribo 1856-1939) was van 1890 tot 1899  hoofd van de Openbare School op de hoek van Oranje Nassaustraat

en de Westkanaalstraat in Nickerie. Hij wilde als jongeman onderwijzer worden maar daar bestond toen geen opleiding voor.

Door zelfstudie en privé-lessen moest hij zich op examens voorbereiden. In 1899 opende hij in Paramaribo een nieuwe openbare school de Oranje-school waar aan hij tot zijn pensionering in 1926 verbonden zou blijven. Van Heckers was ook een voortreffelijk muzikant.

Hij speelde viool in het orkest van Helstone. Hij trouwde met Jane Elisabeth Frances Wilson en kreeg met haar drie kinderen. Over Nickerie is maar weinig geschreven. Van Heckers, gaf zijn boek uit onder de naam A.A. Heckers (‘van’ liet hij achterwege).

Nickerie verdient een

grotere plek in de geschiedenis van Suriname, zo schrijft Heckers in zijn voorwoord. Met veel liefde voor de streek schrijft Van Heckers over de natuurlijke gesteldheid, de oorsprong van de naam Nickerie en haar geschiedenis. Hij verwijst daar regelmatig naar bestaande literatuur. Kort nadat Suriname onder Engels protectoraat was gekomen trokken rond 1800 Engelse en  Schotse planters uit Greneda, Berbice en Barbados, met hun slaven,  naar Nickerie.

Daar werden koffie- en katoenplantages aangelegd. Over de slaven schrijft de auteur dat zij beter behandeld worden dan de slaven in ‘de Oude Kolonie’ (Suriname). Zij bezaten ‘eene zekere mate van beschaving’. Van Heckers haalt een aantal voorbeelden aan van de ‘goede gezindheid van de planters van Nickerie jegens hunne slaven’.

Zoals James Balfour, eigenaar van drie mooie plantages waaronder Waterloo en meer dan 700 slaven. Toen hij overleed had hij zijn nalatenschap in vele legaten onder zijn slaven verdeeld. Zijn dochter, een mulatin, die hij bij één van zijn slavinnen had verwekt, kreeg een aanzienlijk vermogen.

Van Heckers boek geeft een interessant inkijkje in de geschiedenis van Nickerie. Hij is een geboren onderwijzer die ons streng maar liefdevol bij de hand neemt om ons ‘het eigene’ te leren waarderen. Van Heckers is één van de eerste Creoolse geschiedschrijvers die Suriname heeft voortgebracht en alleen daarom al verdient hij een plekje in onze geschiedenisboeken.

Carl Haarnack

 

| snc.com | Door: Carl Haarnack