Economisch herstel in Suriname: Heeft Santokhi de schade van de NDP kunnen herstellen?
| waterkant | Door: Redactie
[INGEZONDEN] – De economie van Suriname heeft de afgelopen jaren zware klappen gehad. Onder het bewind van de Nationale Democratische Partij (NDP) van Desi Bouterse raakte het land verwikkeld in een diepe financiële crisis. De huidige regering onder president Chandrikapersad Santokhi (VHP) probeert het tij te keren, maar het herstel verloopt moeizaam. Welke partij heeft economisch gezien beter gepresteerd? Laten we de balans opmaken.
Tijdens de regeerperiode van de NDP (2010-2020) werd flink geïnvesteerd in sociale voorzieningen en infrastructuur. De bouw van wegen, bruggen en woningen gaf de economie een tijdelijke impuls. Tegelijkertijd werden subsidies ingevoerd om de kosten van basisbehoeften
Maar deze maatregelen bleken vooral gericht op de korte termijn. De infrastructuurprojecten leidden tot grootschalige corruptie, en de subsidies waren onhoudbaar zonder structurele inkomsten. De staatskas raakte leeg, de schuldenberg groeide, en door monetaire financiering explodeerde de inflatie. Tegen het einde van Bouterse’s termijn was de economie praktisch ingestort: de SRD verloor zijn waarde en burgers zagen hun spaargeld verdampen.
Toen Santokhi in 2020 aantrad, erfde hij een verwoeste economie. De nieuwe regering koos voor harde, maar noodzakelijke maatregelen: het stopzetten van onhoudbare subsidies, belastinghervormingen en samenwerking met het Internationaal Monetair
Maar deze aanpak ging gepaard met pijnlijke gevolgen voor de bevolking. Zonder subsidies stegen de prijzen voor basisproducten en veel gezinnen worstelen om rond te komen. Het volk snakt naar directe verlichting, terwijl de regering blijft hameren op langetermijnherstel. De communicatie hierover schiet tekort, waardoor de afstand tussen de politiek en de burger groeit.
Op het eerste gezicht lijkt de NDP meer te hebben betekend voor de dagelijkse levensstandaard van de burger. Maar dat was slechts schijn: het beleid van Bouterse was als het plakken van een pleister op een open wond, terwijl Santokhi probeert de wond daadwerkelijk te genezen – hoe pijnlijk dat proces ook is.
De NDP liet Suriname achter met lege staatskassen en een kapotte economie. De VHP probeert die schade nu te herstellen, maar het herstel is traag en zwaar. Toch lijkt de huidige regering economisch gezien de betere koers te varen: ze richt zich op structurele oplossingen in plaats van tijdelijke lapmiddelen.
De vraag is dus niet zozeer wie het “beter” heeft gedaan, maar wie de moed heeft gehad om de realiteit onder ogen te zien. De VHP-regering heeft fouten gemaakt – vooral in communicatie en timing – maar ze probeert tenminste een duurzame toekomst voor Suriname op te bouwen. Dat vraagt tijd, offers en geduld. Maar als het volk en de politiek elkaar kunnen blijven vasthouden, kan Suriname sterker uit deze crisis komen dan ooit tevoren.
Wat denk jij? Is de pijn van vandaag de prijs voor een betere toekomst, of had het anders gekund? Laat me weten hoe jij hierover denkt!
Gianni Reyke
| waterkant | Door: Redactie
