De stille macht van vriendjespolitiek
| starnieuws | Door: Redactie
Steeds vaker hoor je het in gesprekken: “Ik ken iemand bij het ministerie” of “Ik ken de president, hoor.”Die woorden klinken misschien onschuldig, maar ze zeggen veel over de cultuur die ons
land verstikt: de cultuur van vriendjespolitiek.In Suriname groeit het gevoel dat de regering er vooral is voor een selecte groep — vrienden, familie en partijgenoten. Wie connecties heeft, weet de weg. Wie geen lijntje heeft naar een minister of politieke makker, komt vaak nergens. Het is een systeem waarin macht wordt gebruikt om voordeel te trekken. Mensen gebruiken hun politieke of persoonlijke connecties om zaken sneller gedaan te krijgen, vergunningen te regelen of gunsten af te dwingen. En wie weigert mee te doen, loopt het risico als arrogant, tegenwerkend of zelfs vijandig te worden bestempeld. Zo ontstaat een situatie waarin
eerlijke mensen onder druk worden gezet en regels worden gebogen voor de juiste connecties.Sommigen gebruiken hun banden met politici zelfs als machtsmiddel. Ze pronken met namen, dreigen met invloed en scheppen op over hun “lijn naar boven”. “Maak het anders in orde, want ik ken iemand bij het ministerie.” Of nog erger: “Ik zal met de president praten.” Op dat moment verdwijnt elke vorm van gelijkheid en rechtvaardigheid. De wet geldt niet meer voor iedereen — alleen voor wie geen bescherming heeft.Voor bestuurders en ambtenaren is dat een morele valkuil. De druk van partijgenoten, vrienden of kennissen is groot. Wie standhoudt, krijgt kritiek. Wie toegeeft, wordt medeverantwoordelijk voor een systeem van oneerlijkheid. Toch is het weigeren van zulke druk juist wat goed bestuur nodig heeft. Integriteit is geen zwakte, maar moed.De vorige verkiezingen lieten duidelijk zien wat er gebeurt wanneer de bevolking het vertrouwen in eerlijk bestuur verliest. President Chan Santokhi begon met hoge verwachtingen en behaalde onmiskenbare resultaten. Maar de perceptie van vriendjespolitiek — benoemingen, persoonlijke gunsten en machtskringen — overschaduwde zijn prestaties. De kiezer sprak: genoeg van de friends and family politics.President Jennifer Simons heeft beloofd hard te werken en met álle Surinamers samen te willen werken. Dat is een belofte die hoop geeft. Het is daarom belangrijk dat ook haar partijgenoten haar de ruimte geven om die belofte waar te maken. Zij moeten begrijpen dat zij een zware taak heeft: het herstellen van vertrouwen, rechtvaardigheid en gelijke behandeling voor iedereen - niet alleen voor de eigen kring.Dit probleem gaat echter verder dan één persoon of één partij. Het is een cultuur die wij allemaal, bewust of onbewust, in stand houden. Zolang we blijven geloven dat connecties belangrijker zijn dan regels, zullen we een bestuur houden dat niet voor iedereen werkt.Daarom is het tijd om die mentaliteit te doorbreken. Wie echt om zijn land geeft, gebruikt zijn politieke vrienden niet als drukmiddel, maar als voorbeeld van integriteit. En wie “nee” zegt tegen onrechtmatige gunsten, verdient respect — niet afwijzing.We moeten af van de trots waarmee mensen zeggen: “Ik ken iemand bij het ministerie.”
De enige connectie die in een rechtvaardig land telt, is de verbinding met de waarheid, met de wet en met het geweten.
Niel Kalpoe
De auteur is landmeter en zij publiceert regelmatig artikelen over goed bestuur en maatschappelijke rechtvaardigheid in Suriname.
| starnieuws | Door: Redactie
