Nabestaande grootste Surinaamse vliegramp: 'Wie heb ik eigenlijk begraven?'
Patrick Scharmin herdenkt zijn omgekomen familieleden RTV OOST
Het is morgen precies dertig jaar geleden dat in Suriname een grote vliegramp was met een toestel van luchtvaartmaatschappij SLM. In het vliegtuig zaten veel Surinaamse Nederlanders. Alle negen bemanningsleden en 167 van de 178 passagiers kwamen om het leven.
Al die tijd vraagt Patrick Scharmin zich af of zijn moeder, broer en tante, die bij de ramp omkwamen, wel echt begraven zijn op de plek waar ze zouden moeten liggen.
Het toestel van de Surinaamse vliegmaatschappij SLM crashte destijds bij het vliegveld Zanderij. Aan boord waren ook de voetballers van het Kleurrijk Elftal, een team
Bekijk hier een terugblik op deze grootste vliegramp uit de Surinaamse geschiedenis.
De grootste vliegramp uit de Surinaamse geschiedenis
Bij de identificatie van de slachtoffers werden grote fouten gemaakt. Zo raakten labels bij de stoffelijke overschotten zoek. Bovendien werden persoonlijke spullen van de slachtoffers gescheiden, nog voordat een begin was gemaakt met de identificatie.
Het duurde uiteindelijk twee weken voordat Andy en zijn moeder konden worden geïdentificeerd. Dat gebeurde door familie in Suriname die hen niet eens goed kende. De loden kisten mochten - eenmaal terug
Voetballer Andy Scharmin RTV OOST
Patrick heeft al die jaren twijfels gehad. Ieder jaar als hij op de dag van de ramp de begraafplaats bezoekt, bekruipt hem het gevoel dat zijn moeder en broer niet op deze plek hun laatste rustplaats hebben gevonden.
Dat gevoel werd sterker toen hij een aantal jaren geleden het autopsierapport tegenkwam en las dat zijn broer een gouden tand zou hebben. "Dan schrik je. Andy had helemaal geen gouden tand", zegt hij tegen RTV Oost.
Technieken verbeterd
Intussen zijn de technieken om een lichaam te identificeren enorm verbeterd. Patrick heeft erover nagedacht de graven open te laten maken en te bekijken of degenen die in het graf liggen echt zijn dierbaren zijn. "Maar ik heb besloten dat ik een dergelijk onderzoek niet wil. Want je weet op voorhand niet of je daarmee heel veel overhoop haalt."
Hij weet niet wat hij zou moeten doen als blijkt dat zijn familieleden daar niet liggen. "Wat is dan de volgende stap? Ga je verder zoeken in Suriname? Kijk, wij zijn hier geboren en hebben de Nederlandse mentaliteit. Maar in Suriname gaan dingen anders, wat dat betreft is er toch nog wel een cultuurverschil. Daar ligt zoiets nog eens extra gevoelig. Reden voor mij om het te laten zoals het is. Ik heb er verder vrede mee."
