Arbeid als motor van onze ontwikkeling

Met de verwachte olieproductie in Blok 58 en de groeiende druk op bedrijven om lokale participatie te waarborgen, bevindt Suriname zich aan de vooravond van een nieuwe economische fase. In eerdere bijdragen – 'Van leverancier tot Multiplier' en 'Zaaien met olie' – werd uiteengezet hoe local content een katalysator kan zijn voor brede ontwikkeling. Deze visie veronderstelt wel dat er daadwerkelijk werk wordt verricht – en dus arbeid beschikbaar is.De noodzaak van een wettelijk kader voor local content wordt steeds urgenter. Hoewel er nog geen formele wet is aangenomen, is de verwachting dat dit binnen afzienbare tijd wel zal gebeuren. Een dergelijk kader is cruciaal om buitenlandse investeerders te verplichten tot lokale samenwerking en zo directe economische impact in Suriname te garanderen.De centrale vraag die nu rijst: wie gaat het werk doen? Zonder goed voorbereide menskracht blijven al onze verwachtingen abstract.Suriname telt ruim 250.000 mensen in de beroepsbevolking. Slechts een beperkt deel daarvan is opgeleid of beschikbaar om actief bij te dragen aan een economie die steeds technischer, logistieker en productiever wordt.Voor een toekomstgericht arbeidsbeleid zal er rekening gehouden moeten worden met de volgende drie fundamenten:1. Publieke hervorming met visie en partnerschapDe overheid is de grootste werkgever van Suriname. Daarom is het essentieel dat ambtenaren geleidelijk, op basis van vrijwilligheid en met de juiste begeleiding, kunnen overstappen naar productieve sectoren. Deze hervorming, beter bekend als Public Sector Reform,  moet plaatsvinden met actieve betrokkenheid van de vakbeweging. Een beleid gericht op omscholing, herplaatsing en sociale ondersteuning benut niet alleen bestaand potentieel, maar schept ook ruimte voor een efficiëntere overheid en een bloeiende particuliere sector.2. Diaspora en arbeidsmigratie als strategisch kapitaalSuriname beschikt over een breed netwerk van mensen in het buitenland met ervaring, kennis en verbondenheid. Door gericht beleid kunnen zij worden betrokken bij nationale ontwikkeling, zowel tijdelijk als permanent. Tegelijkertijd is internationale arbeidsmigratie onvermijdelijk in sectoren met structurele tekorten. Met een duidelijk, rechtvaardig en sociaal verantwoord toelatingsbeleid kunnen arbeidskrachten uit bijvoorbeeld Cuba, Haïti en Venezuela bijdragen aan onze economische groei.3. Technologische innovatieWanneer er structureel onvoldoende mensen beschikbaar zijn, kan technologie helpen om de productiviteit per werknemer te verhogen. Automatisering, digitalisering en precisielandbouw bieden kansen om productieprocessen efficiënt te maken. Investeren in technologische innovatie is een noodzakelijke pijler in het arbeidsbeleid van de toekomst.De financiering van dit beleid is gebaseerd op de verplichtingen inzake local content alsmede op de geprojecteerde olie-inkomsten. Door ondernemingen te verplichten tot lokale investeringen, wordt de nationale economie gestimuleerd. Dergelijke investeringen stellen lokale bedrijven in staat om opdrachten te verwerven en de gegenereerde winsten aan te wenden voor de ontwikkeling van nieuwe sectoren. Dit proces bevordert economische diversificatie, waarbij ondernemingen hun activiteiten verbreden, risico’s beter spreiden en hun continuïteit versterken. Het resultaat is niet alleen een toename van de werkgelegenheid, maar ook een bijdrage aan de structurele economische stabiliteit van het land.Dit is een logische keten: inkomsten uit olie leiden tot bedrijvigheid, die op haar beurt nieuwe kansen schept voor arbeid en innovatie. Het bedrijfsleven en de overheid dragen hier samen verantwoordelijkheid voor; elk vanuit hun eigen rol.Voor een effectief verloop van deze processen is structurele en beleidsmatige afstemming essentieel. Arbeidsvraagstukken staan immers in directe wisselwerking met sectoren zoals onderwijs, migratie, innovatie en technologie. Een geïntegreerde en gecoördineerde aanpak is een cruciale randvoorwaarde voor duurzaam beleidssucces.Gezien de ontwikkelingen binnen olie en gas is het logisch dat de rol van arbeid prominenter wordt verankerd in het regeringsbeleid. De versterking van een volwaardig Ministerie van Arbeid is dan ook geen politieke luxe, maar een strategische noodzaak voor wie echt werk wil maken van duurzame ontwikkeling. Een ministerie dat deze lijnen samenbrengt en richting geeft aan de inzet van menselijk kapitaal, maakt de kans op duurzame groei aanzienlijk groter.Suriname beschikt over toegang tot kapitaal – voortvloeiend uit de opkomende olie- en gassector en de daaraan gekoppelde local content-verplichtingen – en tot regionale en internationale markten. Bovendien heeft het land een bevolking met de ambitie om vooruitgang te boeken. Wat echter nog ontbreekt, is een krachtig en geïntegreerd arbeidsmarktbeleid dat talent mobiliseert, ondernemerschap versterkt en gericht is op het duurzaam vormgeven van de toekomst.Dit artikel is onderdeel van een bredere visie op ontwikkeling, waarin bedrijven, beleid en arbeid samenkomen. Kapitaal brengt kansen. Maar alleen met mensen bouwen we echt.Wie vooruit wil, moet arbeid centraal zetten. Want zonder mensen, gebeurt er niets.Dinesh Dinai