Minister Bouva negeert diplomatiek herstel Santokhi en claimt staatsbezoek als eigen verdienste
Minister Melvin Bouva van Buitenlandse Zaken, Internationale Handel & Internationale Samenwerking benadrukte bij het bezoek van koning Willem-Alexander en premier Dick Schoof dat de uitnodiging aan het Nederlandse staatshoofd zou zijn gerealiseerd door de huidige regering — en niet door haar voorganger.
Die stellingname laat echter een belangrijk deel van de recente diplomatieke geschiedenis buiten beschouwing. Onder het NDP-bewind van de veroordeelde en inmiddels overleden ex-president Desi Bouterse bereikte de relatie met Nederland een dieptepunt. Het was pas na de inauguratie van president Chan Santokhi in 2020 dat het diplomatieke herstel met kracht werd ingezet.
Een belangrijke mijlpaal daarbij was het bezoek
Bouva verwijst in zijn uitlatingen naar de huidige regeringsperiode als het moment waarop de uitnodiging voor het staatsbezoek werd geformaliseerd. Dat is formeel correct, maar politiek selectief: het
Tijdens het bezoek herhaalde Bouva zijn zorgen over de behandeling van Surinamers bij visumaanvragen. Volgens de minister worden aanvragen al jaren onheus en soms ondoorzichtig behandeld, vaak zonder deugdelijke motivering bij afwijzing en zonder terugbetaling van de kosten. De kwestie van visumvrij reizen ligt echter niet bij Nederland, maar bij de Europese Commissie, zo merkte hij op.
Opvallend is Bouva’s stelling dat onduidelijk zou zijn welke stappen de vorige regering precies heeft gezet richting Nederland. Hij zegt niet te weten of er een formeel verzoek is ingediend door de regering-Santokhi, ondanks het feit dat het herstelproces destijds breed werd gecommuniceerd en diplomatiek zichtbaar was.
Bouva’s nadruk dat de realisatie van het staatsbezoek uitsluitend op conto van de huidige regering moet worden geschreven, illustreert vooral zijn selectieve lezing van de feiten. Het diplomatieke fundament voor dit bezoek werd gelegd vóór zijn aantreden, door een regering waarvan de aanpak voor de NDP politiek ongunstig uitvalt — een realiteit die Bouva liever ongenoemd laat.
Het is daarom van groot belang dat de geschiedenis in de juiste context wordt verteld. Geschiedvervalsing is een ernstige zaak waar vooral journalisten, maar ook het volk, waakzaam voor moeten zijn. Alleen door feiten helder te benoemen blijft het publieke debat eerlijk en transparant.
