• zaterdag 04 October 2025
  • Het laatste nieuws uit Suriname

Bijlmerramp 33 jaar later: Amsterdam-Zuidoost herdenkt, littekens blijven

| waterkant | Door: Redactie

Op 4 oktober 1992 stortte een vrachttoestel van El Al (vlucht LY1862, Boeing 747-258F) neer op de flats Groeneveen en Klein-Kruitberg in de Amsterdamse Bijlmermeer. Het officiële dodental bedroeg 43, onder wie de drie bemanningsleden en één passagier; 39 mensen kwamen om op de grond.

Het was 18.36 uur toen de ramp zich voltrok. De ravage en het menselijk leed staan 33 jaar later nog in het geheugen gegrift.

Kort na vertrek van Schiphol verloor het toestel aan de rechtervleugel eerst motor 3 en vervolgens motor 4. Onderzoek wees uit dat fuse pins in de motorophanging door metaalmoeheid niet ‘schoon’ braken, waardoor beide motoren losraakten en de vleugel en besturing kritieke schade opliepen.

(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});

De

bemanning probeerde terug te keren, maar het toestel werd onbestuurbaar en stortte neer. Na de ramp werden inspecties en aanpassingen aan 747-motorophangingen wereldwijd aangescherpt.

De Bijlmer was — en is — een diverse stadswijk met veel bewoners met Caribische, Afrikaanse en Surinaamse wortels. Onder de dodelijke slachtoffers bevonden zich ook in Suriname geboren bewoners; volgens medische publicaties ging het om zeven personen van Surinaamse komaf. De ramp trof dus ook de Surinaamse diaspora bijzonder hard.

Elk jaar komen nabestaanden, buurtbewoners en hulpverleners samen bij Het Groeiend Monument bij ‘De boom die alles zag’ — de populier die de brand overleefde en uitgroeide tot hart van de herdenkingsplek.

De ramp leidde tot

jarenlange discussies over lading, gezondheidsschade en de berging, en mondde uit in een parlementaire enquête (1998–1999). Zo werden pas jaren later details over de vracht en procedures publiek besproken. Het eindrapport ‘Een beladen vlucht’ legde tekortkomingen bloot en leidde tot verbetermaatregelen.

Voor veel (oud-)bewoners is de Bijlmerramp geen ‘verleden tijd’. Het monument, de jaarlijkse herdenking en talloze persoonlijke verhalen houden de herinnering levend — in Amsterdam én binnen de Surinaamse gemeenschap

| waterkant | Door: Redactie