HOE DE AMERIKAANSE OVERHEID NGO’S GEBRUIKT OM ‘HET MAATSCHAPPELIJK MIDDENVELD’ WERELDWIJD TE CORRUMPEREN
| united news | Door: Redactie
Foto: Molly Chambers, voormalig NGO’er en undercover CIA agent, actief in Nigeria om intellegence te verzamelen van en over de rebellengroep Boko Haram. | Bron: RTNews
De Amerikaanse overheid maakt gebruik van zogenaamde ‘mensenrechten’-groepen om haar buitenlandse beleid te bevorderen, wat leidt tot het verspreiden van oorlog-propaganda, het intimideren van academici en het corrumperen van het maatschappelijk middenveld.
Deze NGO’s fungeren als poortwachters die bepalen welke stemmen gehoord mogen worden en welke gecensureerd of gecanceld moeten worden.
Het maatschappelijk middenveld speelt een cruciale rol in het balanceren van de macht van de staat. Echter, overheden proberen steeds vaker dit middenveld te kapen via
In de jaren tachtig verergerde de Reagan-doctrine dit probleem. ‘Mensenrechten-NGO’s’ werden door de overheid gefinancierd en bemand door mensen met banden met inlichtingendiensten om te verzekeren dat het maatschappelijk middenveld niet significant afweek van het overheidsbeleid.
De invloed van deze poortwachters beperkt de mogelijkheid voor academici om vrij en eerlijk te spreken. Bijvoorbeeld, NGO’s beperken het debat over de machtsstrijd in Oekraïne door goed gedocumenteerde feiten te negeren en pogingen om deze feiten te bespreken te bestempelen als ‘controversieel’ of ‘pro-Russisch’. Dit leidt tot intimidatie,
De Noorse Helsinki Commissie, gefinancierd door de Amerikaanse overheid en de National Endowment for Democracy (NED), voert regelmatig lastercampagnes tegen mij. Ze bestoken mijn universiteit met beschuldigingen en proberen mijn positie als professor te ondermijnen door middel van publieke schaamte en druk. Elke keer dat ik een lezing geef, probeert deze NGO de organisatoren te dwingen mijn uitnodiging in te trekken. Ze gebruiken ook onlinetrollenlegers om mij te intimideren en aan te vallen.
De Noorse Helsinki Commissie infiltreert en corrumpeert andere instellingen. Zo annuleerde een commissie-werknemer, die ook bestuurslid is van een Noorse auteursorganisatie, een evenement waar ik zou spreken. De Commissie is ook oververtegenwoordigd in het Nobelcomité om ervoor te zorgen dat de ‘juiste’ kandidaten worden gekozen.
Deze ‘mensenrechten-NGO’s’ richten zich voornamelijk op misstanden in het Oosten en framen geopolitieke conflicten als een strijd tussen goede en slechte waarden. Dit simplificeert de complexe veiligheidssituaties en presenteert ze als een strijd tussen liberale democratie en autoritarisme.
Door de wereld te framen als een conflict tussen goed en kwaad, wordt wederzijds begrip gezien als appeasement en wordt vrede bereikt door vijanden te verslaan.
Appeasement is het toegeven aan de eisen van een agressor in de hoop een conflict te vermijden. Het woord is vooral bekend geworden in de context van de buitenlandse politiek in de jaren 1930, toen Europese landen zoals Groot-Brittannië en Frankrijk probeerden om Adolf Hitler en nazi-Duitsland tevreden te stellen door concessies te doen, zoals het toestaan van de annexatie van delen van Tsjecho-Slowakije, in een poging om een oorlog te voorkomen. Deze strategie bleek uiteindelijk ineffectief en wordt vaak bekritiseerd omdat het de agressor alleen maar aanmoedigde om verdere expansie na te streven. Hierdoor roepen deze NGO’s op tot confrontatie en escalatie tegen wie dan ook, terwijl diplomatieke inspanningen worden afgedaan als verraad.
Na de Tweede Wereldoorlog speelden Amerikaanse inlichtingendiensten een belangrijke rol in het manipuleren van het maatschappelijk middenveld in Europa. De Reagan-doctrine omvatte het opzetten van NGO’s die openlijk de samenleving van andere staten zouden beïnvloeden onder het mom van mensenrechten. Dit moest de geheime invloed en operaties van de CIA verbergen. Een voorbeeld hiervan is de Oekraïense ‘Oranje Revolutie’ in 2004, waarbij een anti-corruptieprotest veranderde in een pro-NAVO en anti-Russische beweging. Het hoofd van Freedom House in Oekraïne was een voormalig CIA-directeur.
NGO’s stellen een door het Westen gesteunde luide minderheid in staat om een stille meerderheid te marginaliseren en verkopen dit als ‘democratie’. Protesten legitimeren zo de omverwerping van gekozen regeringen. De Guardian noemde de Oranje Revolutie een ‘Amerikaanse creatie’ en een ‘CIA-gesponsorde coup d’état’. Een soortgelijke operatie vond plaats in Oekraïne in 2014, wat leidde tot de omverwerping van de democratisch gekozen regering.
Vergelijkbare operaties werden gelanceerd tegen Georgië. De ‘Rozenrevolutie’ van 2003 leidde uiteindelijk tot oorlog met Rusland. Recent waarschuwde de premier van Georgië dat de VS opnieuw NGO’s gebruikt om de regering omver te werpen. Georgië’s parlement keurde een wet goed voor meer transparantie over de financiering van NGO’s. De wet werd door het Westen afgedaan als ‘on-democratisch’ en ‘Russisch’. De VS en de EU dreigden Georgië met sancties in naam van het ‘ondersteunen’ van het maatschappelijk middenveld.
De maatschappij rust op drie pijlers: de overheid, de markt en het maatschappelijk middenveld. Aanvankelijk werd de vrije markt gezien als de belangrijkste instrument om de vrijheid van het individu te vergroten. Echter, met de concentratie van macht in grote industrieën en de samenwerking tussen overheid en bedrijfsleven, wordt het voor het maatschappelijk middenveld steeds moeilijker om onafhankelijk te opereren. Universiteiten moeten daarom een bastion van vrijheid blijven en niet worden gecontroleerd door nep-NGO’s.
GEO-POLITIEK
| united news | Door: Redactie
