Wijzelf
| starnieuws | Door: Redactie
We laten onze veel gevraagde en unieke grondstoffen nog steeds voor weinig geld gaan op de wereldmarkt. Nu gaan we onze schulden, in de volksmond bekend als Oppenheimerschulden, tegen het hoogste rendement ter wereld, proberen afgewikkeld te krijgen. Laat mij onmiddellijk aangeven dat deze leningen door Suriname – lees: ons – terugbetaald moeten worden. Laat mij in een directe andere
opmerking zeggen dat deze leningen niet de conditie, configuratie mochten dragen van wurgcontracten.De leiding van ons land was in deze kwestie volledig niet aan de zijde van Suriname, ons land. Tot op heden weten we niet tot op elke cent (dime) waar de vreemde valuta aan besteed is. Wat zijn de fees die uitbetaald zijn bij de transactie? Bij de terugbetaling door Staatsolie van ongeveer 400 miljoen dollar van de Oppenheimerlening tussen 2015-2020 had ik eerder speciale aandacht gevraagd in een artikel. Maar alle politieke partijen hebben toen zitten slapen of hadden er baat bij dat de toenmalige minister van
Financiën ongehinderd moest spenderen. Het iconische beeld van het parlement is me bijgebleven. Een roepende coalitie en oppositieparlementariërs die erop aandrongen meer geld te willen hebben.Ik hoor de vraag door de parlementariërs nog hard en duidelijk aan de minister van Financiën. Wetende dat ons land pinaarde en wij het nog moeilijker zouden krijgen, als gevolg van de onlogische financieel economische handelingen van de toenmalige minister. Het buitenland gaat zijn vermogen in 11 jaar met een gigantisch percentage zien stijgen met first class goed afgedekte zekerheden, gegeven door onze regering; lees: wij.Op hetzelfde moment vergaan en creperen de verschillende vermogens van instituten zoals vakbonden, pensioenfondsen, banken en individuen et cetera. Kijken we toe of zoeken wij de mogelijkheden om dit probleem, vraagstuk, in ons voordeel te schuiven? Reeds jaren vraag ik sommige van mijn vrienden dat we kijken naar de mogelijkheid, nu of op korte termijn, dat wijzelf, ons land en Surinamers, waar ook ter wereld, en vrienden van ons een stukje belegging van dit grondgebied kunnen kopen. Laat ons beginnen dat we met de kracht van de almachtige ‘s morgens kunnen opstaan en beleggings- en spaarmogelijkheden als kansen hebben. Ik zou vooral de regering willen adviseren om deze mogelijkheid als het ons lukt de schulden over te nemen en het belastingvrije instrument voor alle Surinamers en ondernemers te hanteren.Ik begrijp dat men het politieke imago van de regering niet aantrekkelijk genoeg vindt. Maar denk na waarmee we ons armer maken als wij als gemeenschap niet instappen om vele van die honderden miljoenen, misschien zelfs miljarden, niet in Surinaamse bankrekeningen laten vallen. Ik verzoek de banken, DSB, Hakrinbank, VCB, Godo, Finabank, Republic bank, Assuria, Self Reliance, alle andere financiële instellingen, grote bedrijven, vakbonden et cetera serieus te kijken naar mogelijkheden om Suriname bij 50 jaar onafhankelijkheid wederom rechtop en gespierd te laten staan.We kunnen het! De oplossing brengen voor ons land. We hebben het onder andere bewezen met 7% en 5% woningbouwfinanciering uit de kasreserve van de Centrale Bank van Suriname. De banken, met in de voorste linie de DSB, hebben voorbeeld gestaan en staan er nog steeds. Dat “wijzelf” het vermogen hebben en weten daarmee om te gaan om iets positiefs op te zetten.
Ik hoop dat het herschikkingscontract met de bondholders van de schuld zodanig gestructureerd is, dat het ons in staat stelt voor ons en onze kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen de kassa positief te laten rinkelen. We kennen de liederen van Bob Marley, maar één blijft luid galmen: No woman no cry, No woman no cry.
John van Coblijn| starnieuws | Door: Redactie
