Hoe loopt Suriname de Marathon?
| starnieuws | Door: Redactie
- voor de continuïteit van de energievoorziening zijn recente grote offshore olievondsten in Suriname.
Suriname kan de steun van de EU goed gebruiken, o.a. vanwege een onhoudbare schuldenlast die nog is verergerd door de Coronapandemie, waardoor nu een IMF-programma nodig is. Tegen de achtergrond van de Overeenkomst van Cotonou wordt voorgesteld de politieke, ecologische en economische samenwerking met de EU op te waarderen in de vorm van een speciaal partnerschap. Daarbij met het verzoek om substantiële noodzakelijke steun van de EU (met name voor een sociaal vangnet, groene financiering en schuldherstructurering). Het is nu aan onze overheid of ze de stap richting de EU wil/durft te nemen.Er zijn veel initiatieven en mensen die daadwerkelijk meewerken aan plannen die de toekomst van Suriname positief kunnen kleuren. In die zin kunnen we ook trots zijn op onze Surinamers. Maar tegelijkertijd wordt zichtbaar hoe moeizaam dit alles tot stand komt, hoe lastig het is om uit te gaan van wat wel mogelijk is in plaats van te roepen: “het kan niet” omdat er geen geld is. Of als de route naar succesvol resultaat niet open en helder voor ogen ligt. Misschien ook wel omdat er qua ambitieniveau en uitvoerbaarheid door de overheid een (te) groot gat gecreëerd is, kijkend naar alle euforische projecten en plannen. Deze gepresenteerd met trotse houding: we kunnen het zelf, als iemand de gevulde portemonnee maar voor de deur klaarlegt.
Ondeskundigheid en trots (of zelfs arrogantie) is een giftige combinatie, zeker als het mensen weerhoudt om hulp te vragen of geboden hulp te accepteren. Het is een domme en kwalijke manier van denken, want die houding zorgt ervoor dat elk enthousiasme, elke vorm van (klein) initiatief al sterft, voordat het gebruikt kan worden ten bate van ons land.
Terug naar de marathon: wat onmogelijk leek te zijn voor Sifan Hassan, onervaren als ze was, heeft ze tijdens het lopen omgezet naar het beste resultaat wat mogelijk is. Ze bleef door de pijn heen lopen en doorbijten, opgeven was geen optie.
Surinamers kennen die strijd als hun dagelijks leven: het is voor hen bijna (letterlijk) onmogelijk om het hoofd/huis en gezin boven water te houden. En dan is de kunst om je gedachten om te zetten van “het kan niet” naar “wat is nog wel mogelijk”. Hoe dan ook: er is altijd een hoop!T. Sansaar| starnieuws | Door: Redactie