“De dak- en thuislozen hebben echt hulp nodig, maar er is geen begeleiding”
| dagblad suriname | Door: Redactie
De redactie van Dagblad Suriname sprak uitgebreid met mevrouw Madjerin Petrusie die zich al vele jaren inzet voor de dak- en thuislozen in Paramaribo.
“Al meer dan 15 jaar werk ik met deze doelgroep. Deze doelgroep is uit en door omstandigheden uit huis gezet. De situaties zijn ons allen bekend. Het is heel triest voor ze. Sommigen keren goed terug in de maatschappij. maar anderen vallen terug. Om een heel lang verhaal vanaf 2017 kort te maken. de doelgroep is deels te vinden in het Psychiatrisch Centrum Suriname, maar het overgrote deel was op het terrein van het Wanica Ziekenhuis. De
“President Chandrikapersad Santokhi had een team samengesteld waarin ik het werk zou coördineren, zodat het werk beter gedaan kon worden. vanwege de al bestaande relatie van mij en die mannen. Toen regelde hij voor ons, zoals we hadden gepland, een specifieke plaats in het plan, laten we het zo noemen. En dat was het Wanica Ziekenhuis. Ik kwam met hen in Wanica. En ze waren daar onder mijn leiding, met de districtscommissaris. Ik kwam daar op 1 oktober 2022 en ik werd eruit gezet op 20 november. Letterlijk eruit gezet.”
Mevrouw Petrusie kreeg letterlijk
De dak- en thuislozen hebben volgens mevrouw Petrusie echt hulp nodig. “Het is vreselijk, op straat, en ze vormen echt gevaar voor de samenleving. Hoe erg kan het zijn als je honger hebt en je hebt geen brood en je wilt het eten. Hij pakt het gewoon uit je hand of je gaat naar de winkel en koopt iets voordat je denkt, geef het geld terug, maar hij moet eten. Elke dag herken ik nieuwe gezichten. Ze hebben geen bed, ze hebben geen huis. Ze zijn letterlijk weer op straat”, zegt een bewogen mevrouw Petrusie.
Op de vraag van Dagblad Suriname wat zij zou willen zien veranderen antwoordt ze: “Dat de mannen een goed leven kunnen leiden, want het is mogelijk met goede begeleiding en goede huisvesting. Ik heb veel foto’s van mannen die hard werken, die mannen zijn willing. Maar er is geen begeleiding.”
Maar wat voor begeleiding hebben ze nodig? Mevrouw Petrusie: “Om hun liefde terug te winnen. Ik wil graag dat er naar deze doelgroep wordt gekeken en dan zal ik specifiek aanhalen huisvesting. Aan de instellingen die weten wat het betekent geen huisvesting te hebben en wat de gevolgen daarvan kunnen zijn. Ik zie echter hiervoor nog geen oplossing komen.”
In december 2021 ontving mevrouw Petrusie, in verband met 125 jaar Psychiatrisch Centrum Suriname (PCS). uit handen van president Santokhi de Eremedaille in Goud, welke verbonden is aan de Ereorde van de Palm vanwege haar werk en inzet voor dak- en thuislozen (zie foto). “Als ik buiten ben hou ik mij bezig met de mensen op straat. De mensen willen een huis hebben zodat zij hun leven kunnen verbeteren. Sommigen denken nog aan het hebben van een gezin. Niet iedereen is krankzinnig, ze willen huisvesting en begeleiding”, zei mevrouw Petrusie toen.
CS
| dagblad suriname | Door: Redactie
