Column: Ons luxeprobleem
| starnieuws | Door: Redactie
Bij deze derde editie meldden zich tussen de 150 en 200 exposanten. Er zijn deelnemers uit 40 landen, 200 sprekers en 560 leidinggevenden aanwezig. Met de 6.000 bezoekers die worden verwacht wordt Suriname mooi op de kaart gezet? Terwijl wij bezig zijn met het verwerken van dit a-priorisch succes weten wij dat de vicevoorzitter van de Europese Commissie, Frans Timmermans tijdens zijn bezoek aan president Santokhi duidelijk maakte dat in zijn optiek Suriname een leidende rol kan spelen bij het vraagstuk van klimaatverandering. Samen met de Europese Unie (EU) wil hij
Timmermans sprak met de president over het beschermen van het Surinaams regenwoud en de positie van de mensen die daarvan afhankelijk zijn. Hij sprak over een duurzame manier om met het bos om te gaan. Dat het afbouwen van de export van rondhout daar een wezenlijk deel van is moet als bekend worden verondersteld. Frappant genoeg correspondeert dit ook met het programma van president Lula. Timmermans entameerde ook het bestrijden van kwikvergiftiging. Het is erg jammer dat anno 2023 wij dit vanuit Europa moeten aanhoren. Hadden wij in de jaren negentig van de vorige eeuw maar geluisterd naar onze eigen Winston Wirht, die toen al zeer bevlogen niet alleen over het uitbannen van kwik sprak, maar ook reële alternatieven voorstelde.
Ons staatshoofd heeft terecht aandacht gevraagd voor het genereren van fondsen middels carbon kredieten, die maar niet op gang kunnen komen. Dat het technisch heel ingewikkeld is, was ons bekend. Was het niet de huidige vicepresident van Guyana, Bharrat Jagdeo die ooit had aangeboden ons te helpen bij het verwerven van deze kredieten. Gelet op zijn huidige kijk naar Suriname – na de ‘visvergunningenaffaire’ – lijkt hij dit aanbod niet te zullen nakomen. De vraag is of wij niet wat studenten hiervoor moeten opleiden om Suriname van dienst te zijn.
Helaas heeft Suriname een luxeprobleem. Heel duidelijk kwam dat tot uitdrukking in de volgende twee volzinnen uit de redevoering van president Santokhi bij de opening van de Suriname Energy, Oil & Gas Summit: You will be investing in one of the greenest countries in the world… Kort daarna zei de president: Today I am here to announce that Suriname is ready to make our beautiful country one of the top oil and gas producers and exporters.Dan zegt de president – met verheven stem - dat de tijd aangebroken is dat landen (Hij zegt niet ‘volkeren’) die door moeilijke economische tijden zijn gegaan nu de voordelen moeten kunnen plukken van hun natuurlijke hulpbronnen. En dat dit zal gebeuren op basis van duurzame ontwikkeling.
Toen men meer dan 100 jaar geleden begon met de bauxietsector in Suriname was dit kennelijk ook de bedoeling. Heeft het land ervan geprofiteerd; is het land er beter van geworden of hebben enkelen – in binnen- en buitenland - er heel goed geboerd? Suriname heeft enkele decennia een redelijke voorspoed gekend. Van duurzame ontwikkeling is er echter geen sprake geweest. Als er nu geen leiderschap wordt getoond gaan wederom slechts enkele gulzigen – om met de ondervoorzitter van De Nationale Assemblee, Dew Sharman te spreken – er mee vandoor; een steeds berooider land achterlatend.
De Staatsolie maatschappij heeft reeds tijden geleden aan de regeerders gevraagd na te denken over de mogelijke besteding van de gelden uit de olie en gas productie. Natuurlijk met het oog op een duurzame ontwikkeling van Suriname. Het lijkt mij nu de hoogste tijd voor een nationale dialoog. Een meeting waarbij personen uit alle politieke partijen zich zullen buigen over de toekomst van ons land en zich voor de komende 30 of liever 50 jaar zullen committeren aan een nationale agenda die daaruit komt rollen wat betreft het te voeren beleid m.b.t. de grond, de wateren en de belangrijke sectoren in ons land. Dus ongeachte welke partijen daarna aan de macht zullen komen, deze afspraken zullen als uitgangspunt dienen van het regeerbeleid.
Laten we hopen dat partijen het erover eens zullen zijn dat het belangrijkste van de verschillen hulpbronnen en grondstoffen het menselijk potentieel en onze bossen en wateren het duurzaamst en het kostbaarste zijn.
Hans Breeveld
| starnieuws | Door: Redactie
