Column: Mas’a neng’e
| starnieuws | Door: Redactie
Het was nog geen 5 jaren geleden – op zondag 25 mei 2019 om precies te zijn - dat in Mapane dezelfde Ronnie Brunswijk samen met de voorzitter van de
De sweri dat afro-Surinamers nooit meer een onvertogen woord ten aanzien van elkaar zouden zeggen bleek van relatief korte duur. In Nieuw Koffiekamp hoorde ik de ABOP-voorzitter de NPS afficheren als: Den partij di ben broko buskondre saka. Hij ging terug naar vervlogen tijden door de leden en leiders van de NPS minder vleiende aan te duiden als: mas’a neng’e.
Hierbij ging hij totaal voorbij aan de verdienste die de NPS wel degelijk voor het binnenland heeft gehad. In de zestiger jaren was het de NPS leiders Jopie Pengel en Frank Essed een doorn in het oog dat de meer dan 13.000 binnenlandbewoners het kiesrecht al decennia werd onthouden. Het was dan ook hun verdienste dat het kiesrecht sinds 1963 ook door de bewoners van het binnenland kon worden uitgeoefend. Dit verklaart mede de opeenvolgende verkiezingsoverwinningen van NPS hierna in het binnenland.
Toen in 1990 de belangrijke rijweg in Albina de naam Olton van Genderen Boulevard kreeg, ter nagedachtenis van de bekende NPS-politicus, was het Ronnie Brunswijk die daar lovende woorden over hen en zijn partij sprak.Politici – vooral zij die hoge positie bekleden - moeten voorgaan in het verenigen van het volk en niet als splijtzwam optreden. Bovendien moeten uitspraken van vooral vooraanstaande politici consistent zijn. Onze vp kan niet op een dag zeggen de afro-Surinamers op dezelfde boot naar Suriname zijn gebracht, en dus broeders en zusters van elkaar zijn, en als het hem goed uitkomt predikt hij verdeeldheid. Deze etnische scheiding kan verstrekkende gevolgen voor de ontwikkeling van het binnenland hebben. Vele afro-Surinamers van de kustvlakte die als leerkrachten of als wat dies dan meer zij in het binnenland werken zouden zich dit kunnen aantrekken of daar slachtoffer van kunnen worden.
Maar ook lijkt het mij dat de gevolgen van het overlijden van de heer Stanley Jabinie uit Nazareth - Djomongo - dicht bij Nieuw Aurora in 2012 en de maandenlange strijd tussen 'Christenen' die daarop volgde als een baken in zee moet dienen. Spelen met etnisch vuur is niet waar Suriname op wacht. Dag na dag kunnen wij in het internationaal nieuws zien wat haat zaaiende uitspraken tot gevolg hebben in aardig wat landen.
Verkiezingen in Suriname zijn tot nu toe vreedzaam verlopen. Laten wij dat zo houden. We weten namelijk dat in landen - niet zo ver van het onze - bloedige taferelen inherent zijn aan verkiezingen. Ik denk niet dat één Surinamer deze taferelen in ons land wil. Het zou politici sieren dat zij tijdens verkiezingscampagnes - die bij voorkeur niet eerder dan 3 maanden voorafgaand aan de verkiezingen zouden moeten beginnen – centraal zouden stellen hun verkiezingsprogramma’s, ontwikkelingsdoelstellingen, maar vooral hun maatschappijvisies. Andere partijen en diens kandidaten zouden slechts dan aan de orde kunnen komen indien er met hun inhoudelijk van mening wordt verschild. In dit verband kunnen wij ons de vraag stellen of het niet de hoogste tijd is om een ethische code voor verkiezing te formuleren en op handhaving daarvan toe te zien? Hans Breeveld| starnieuws | Door: Redactie
