‘Bloeddonoren zijn altijd nodig’
| de ware tijd | Door: Redactie
Tekst en beeld Arjen Stikvoort
PARAMARIBO — “Elke dag is weer anders. De ene dag is er meer bloed nodig dan de andere. Een goede afstemming is daarom heel lastig in te schatten”, legt Elinor King, coördinator van de Nationae Bloedbank, uit. “Er is nooit genoeg bloed, want we weten niet wat er elke dag kan gebeuren: een ramp, veel of weinig ongelukken, een pandemie, schiet- of moordpartijen en ga zo maar door”, onderstreept King.
De bijkans vijfduizend donoren van de enige bloedbank in het land geven niet altijd het maximale dat ze aan bloed kunnen geven. “Dus bloeddonoren zijn altijd nodig. Daar
kunnen we niet genoeg van hebben. Immers, het is jouw bloed dat een mensenleven kan redden.”“Wij doen er alles aan zodat het bloed dat we aan de ziekenhuizen leveren aan de hoogste kwaliteitseisen voldoet.”
“Voordat het donorbloed bij een patiënt terechtkomt, is er een geheel proces aan voorafgegaan”, vult Glenn Wijngaarde, directeur van de bloedbank en het Surinaamse Rode Kruis, aan. “Bloed is niet zomaar een product. Daar gaan we uiterst zorgvuldig en professioneel mee om. Wij doen er alles aan zodat het bloed dat we aan de ziekenhuizen leveren aan de hoogste kwaliteitseisen voldoet. We hanteren de richtlijnen van de Wereld- en Pan-Amerikaanse Gezondheidsorganisatie.”
Proces
Nadat het bloed is gedoneerd, wordt het uitvoerig getest. “Er mogen geen afwijkingen in voorkomen die een patiënt nog zieker zal maken”, vertelt de directeur. Van het gedoneerde bloed kunnen zeven verschillende producten worden gemaakt. Dat alles gebeurt in een bepaald tempo. Binnen enkele uren kan de zorginstelling al beschikken over het bloed.
De aanvraag van de bloedproducten gaat op een vaste manier. Wijngaarde illustreert: “Een chirurg die verwacht vijf zakken bloed nodig te hebben voor zijn operatie kan een aanvraag bij het laboratorium van het ziekenhuis doen. Deze dienen dan het verzoek in bij de bloedbank. Die gaat dan in zijn bestand zoeken of deze nog gekoeld in voorraad is. Bloed kan namelijk niet lang bewaard blijven. Het zit in een zogenaamde koelketen. Ook alle bijkomend testmateriaal moet gekoeld worden bewaard. Donorbloed moet uiterst koel aan het ziekenhuis worden geleverd.”
Er gaat een heel proces vooraf totdat het bloed aan de patiënt of het slachtoffer kan worden gegeven. “Vroeger ging men letterlijk met de bloeddonor naar het ziekenhuis en werd hij rechtstreeks naast de patiënt gelegd om bloed af te staan. Dat is al lang niet meer zo. Het zorgde voor teveel gezondheidsrisico’s.”
Het duurt enkele minuten voordat de bloedmachine afslaat. Het zakje bloed is vol en kan naar het lab voor onderzoek. Na tien weken kan zo een persoon weer doneren. Er zijn verschillende bloedgroepen – A, B, O en AB – en die kunnen ook weer positief of negatief zijn. Nota bene gaat e
| de ware tijd | Door: Redactie
